50 Dae van Hoop – Week 6: Ewigheidshoop

 

 

Ons is besig met ons reeks Hoop wat groei en groei en vandag staan ons stil by Ewigheidshoop.

Ek sal nooit vergeet nie ek het een keer in die verkeer gesit waar ek en klomp ander karre vanuit ’n systraat probeer het om in Circular drive te kom. En die gebruik is die karre in circular drive gee een kar ’n plek en dan ry daai kar en dan die volgende een gee plek en toe dit my beurt is toe ry daardie bakkie die gap toe sodat ek nie voor hom plek kan kry nie, want hy was seker net moeg gewag of laat of iets. Ek beland toe agter hom en op sy canopy is die sticker wat lees. I don’t know what the question is but the answer is Jesus. Ek is jammer maak opdaai oomblik het ek gedink tiepies. Ons het hierdie bumper stickers maar ons leef dit nie.

In die week het ek met ’n paar mense gesels oor ewigheidshoop en ook op ons face book page die vraag gevra en baie mense het die standaard antwoord gegee Jesus of Christus.

Die vraag wat by my opkom vriende en dit is iets wat die Here al ’n tyd lank met my Journey is, is dit nog waar vir my en as dit is hoekom leef ek of ons as sy volgelinge dit nie meer nie?

Hoekom sê ons seker goed maar ons doen dit nie, of dit is nie sigbaar in ons lewens nie. Stefan vd Watt ‘’n sendeling in Japan wat Sondagaand met ons gekuier het, het gesê die ding wat hom die meeste opval as verskil tussen Japan en Suid-Afrika is, dat 80% van Suid-Afrika sê ons is Christene maar hoe min respek ons vir mekaar het in Suid-Afrika. Ouers vir hulle kinders of kinders vir hulle ouers of vir hulle onderwysers ouers vir ander ouers of vir onderwysers.

En die vraag wat by my opkom vriende, die vraag wat ek my self vra wanneer ek in die spieël kyk is hoekom as ek sê Jesus is my ewigheidshoop hoekom leef ek dit nie meer uit nie hoekom getuig my elke dag lewe nie dit nie.

Hoekom is die kerk besig om af te neem en verlaat jongmense tussen 18 en 30 die kerk maar al hoe minder kom terug. En ek vermoed of wat mens hoor is hoekom moet ek terugkom hoekom moet ek kerk toe gaan en die Jesus wat julle as antwoord voorhou volg, en hulle vra die vraag want die hartseer is mense buite die kerk kyk in en sukkel om die verskil te sien tussen ons en die wêreld daar buite. U sien in 1 Petrus 1 kom die skrywer en hy sê die volgende: 1 Peter 1:15 – 16 But just as he who called you is holy, so be holy in all you do; for it is written: “Be holy, because I am holy.” En hierdie Holy beteken dat ons moet anders wees as die wêreld waarin ons leef en anders bedoel ek nie ons moet dink ons is beter of afgesonder nie nee die holy is ons moet leef die lewe van Jesus maar die probleem is die wêreld buite hulle kyk in maar wat hulle sien is nie anders nie, want wat hulle sien is maar ook rassisties gesprekke rondom braaivleis vure, Christene wat mekaar sleg sê op facebook en op blogs,  Christene wat ook maar negatief is, oneerlik is in besigheid deals en ons belasting en justify hoekom ons dit doen. Ook maar selfsugtig is en eie koninkryke bou en nie vrygewig is met geld en tyd en resources nie en ook justify hoekom nie. Vergeet van die wat arm, siek en oud is. Net die minste doen in hulle geloof dat hulle nie skuldig hoef te voel nie.

En die vraag is waar vriende het ons as kerk so verdwaal.  Van waar ons geroep is om anders te wees dat mense eintlik sukkel om die verskil te sien.

En ek vermoed dit is omdat ons opgehou het om die wedloop te hardloop wat Paulus van praat in 1 Kor. 9 die wedloop na die ewige prys.

Tozer skryf in sy boek pursuit of God dat die tragedie van sy tyd in 1948 maar ek dink dis nog meer van toe passing in ons tyd is dat, ons dink die groot boodskap van ewigheidshoop gaan oor om by die kruis van Jesus ‘’n draai te maak jou foute wat jy gemaak het te erken en die beheer van jou lewe oor te gee aan Jesus en off you go nou is jy ok welcome to the family. En dit is belangrik om daar uit te kom maar vriende dis die wegspring punt van die wedloop na die ewige prys toe.

Vriende die probleem is baie van ons het weggespring maar met die jare en soos life happens het ons begin om afdraai paaie te vat. Van ons het begin maar ons is so gefokus op die ewigheids prys dat ons vergeet dat elke tree wat ons gee speel ‘’n rol om by daai prys uit te kom. Braam sê altyd ons lewe hier op aarde is eintlik net ‘’n dress rehearsal vir wat kom hierna. Die ander probleem is soms is ons so gefokus op die nou dat ons vergeet waarheen ons op pad was en wat die prys en rede is hoekom ons in hierdie wedloop is.

Nou hoe kan ons weer begin om die wedloop te begin hardloop of keer dat ons vergeet hoekom ons eintlik in die wedloop is. En ek dink Paulus gee ‘’n paar idees in sy boeke maar ek wil stilstaan by Fil. 3 vers 12 tot 14 en uit die verse kom Paulus en gee ons ‘’n paar idees van hoe ons weer die wedloop doelgerig kan begin hardloop na die ewigheids prys toe.

Ek dink een van die eerste ding wat moet gebeur is dat ons weer begin ontevrede raak met die toestand van ons geestelike lewe of ons verhouding met die bron van Ewigheidshoop God self.

In vers 12 lees ons Nie dat ek dit alles al bereik het, of al klaar volmaak is nie. Maar ek hou aan jaag om dit myne te maak omdat Christus Jesus my Sýne gemaak het!

Paulus kom letterlik en sê vir ons ek het dit nog nie gemaak nie maar ek hou aanjaag daarna toe die Engels sê I press on to take hold. Vriende ons moet begin ontevrede raak met waar ons is geestelik.

U sien net soos Helouise nie sou kon sê sy het die comrades gedoen as sy eenvoudig by die begin streep begin het oor hom geloop het en daar gebly het nie net so kan ons nie net by die kruis kom ons Foute erken beheer oorgee en dis dit nie daar is meer tot  hierdie verhouding met die ewigheidshoop. Jy moet begin en aanhou hardloop tot die einde en dis die middelste gedeelte van die reis wat tel tot die wenstreep.

Iets wat my altyd opval oor my self en ek ander hoor praat is as ons hoor hoe baie tyd Moslems insit in geloof en wat hulle opoffer en doen, dan voel ons skuldig maar dadelik kom ons en sê maar ons God is nie ’n wettiese God nie of ons Pa wil nie he ons moet uitdwang dit doen nie ons Pa of God is ’n God van verhouding hy wil in verhouding met my leef.

My vraag aan ons is staan ons werklik in verhouding met Hom? U sien Paulus staan in verhouding maar hy het nie arrive nie nee omdat hy in verhouding staan is hy ontevrede want hy besef daar is nog meer en is dit nie waar nie hoe dieper ons in verhouding staan hoe meer wil ons met mense kuier en so ook met God hoe dieper ons groei hoe dieper wil ons groei.

Die tweede ding wat Paulus ons leer as ons weer die wedloop wil begin hardloop is.

Deel met jou verlede.

13Nee, broers en susters, ek reken self nie dat ek al is wat ek moet wees nie, maar een ding is seker: ek vergeet dit wat agter my lê, en strek my uit na dit wat voorlê.

Vriende ek sê nie wat in jou verlede gebeur het maak nie saak nie, nee dit maak baie saak maar Paulus kom en dis asof hy besluit dat hy daarmee gaan deel en nie meer dat dit sy toekoms bepaal nie.

Dit is belangrik om terug te gaan sodat jy vorentoe kan gaan. Vriende wat is in jou lewe tans besig om te keer dat jy en jou gesin die wedloop kan hardloop.

In my eie lewe het ek nodig gehad maar steeds nodig om terug te gaan sodat ek vorentoe kan gaan. Ons praat van gesiggies (Leun van jou verlede) in dissipelskap en een van my gesiggies (Leun van die verlede) wat ek meegedeel het maar nog steeds mee sukkel is die gevoel van agterdog. Ek vertrou nie maklik of ten volle nie en alles wat mense vir my gesê het of doen, sal ek heeltyd wonder hoekom sê hulle dit wat bedoel hulle of wat will hulle he en so het ek en hou ek mense op afstand ek laat nie mense te naby my nie en ook nie God nie. Toe ek in dissipelskap begin teruggaan oor waar dit vandaan kom het ek besef omdat ek loss beleef het vroeg in my lewe my pa en ma wat geskei het toe ek 5/6 was, elke einde van die naweek of vakansie as my pa my weer by my ma gaan aflaai het en weggery het, het ek loss beleef en eenkeer het my Pa my afgelaai die Sondagaand maar nooit weer kom oplaai nie toe my pa oorlede is in motorongeluk dis huge loss, die seer van gebroke verhouding met my Ma omdat sy ook maar gesukkel het met haar eie probleme en dan ook vertroue wat gebreek is omdat ek gesoek het na pa figure en hulle nie dit kon wees nie. Dit alles het veroorsaak dat ek mure opbou en ek nooit regtig te geheg raak nie, want dan as hulle wegraak of teleurstel kry ek nie so seer nie. Probleem is ek kon nooit verby sekere punt in verhouding met God kom nie, want ek het Hom nie genoeg vertrou nie. Ek het gesê ek doen maar nie geleef nie.

Om ‘’n leun te oorkom moet jy waarheid in sy plek sit en ek moes waarheid vind. Ek het 2 waarhede gevind, een deur ‘’n vriend wat net een keer harde woorde gesê het vir my van Steve die wêreld gaan nie net oor jou nie, almal is nie uit om jou seer  te maak nie. Die ander waarheid oor God was ek moes besef dat God nie hidden agendas het met my nie, hy wil met my in diep verhouding staan nie omdat dit vir hom iets beteken nie maar omdat dit vir my so baie gaan beteken.

Ek het meer as een gesiggie en ek werk nog daagliks en weekliks aan ander en soms kom van hulle terug.

My vraag vriende is wat is daar in jou verlede wat jy dalk moet begin mee deel sodat jy daai leun kan vervang met waarheid en so weer vorentoe kan beweeg in jou verhouding met God.

Die punt is nie hier om nie terug te kyk nie die punt is ons moet terug kyk sodat ons kan uitstrek na wat voor lê.

Die derde ding wat ons leer van Paulus is:

Strek vorentoe.

14 Ek jaag wenpaal toe, na die hemelse prys wat God deur Christus Jesus aan my gee.

Paulus kom en in 1 Kor. 9:25-26  Al die deelnemers pas absolute selfdissipline toe. Húlle doen dit om ’n prys te wen wat heel gou sal vergaan. Maar óns doen dit vir ’n ewige prys. Daarom pyl ek reguit op die wenpaal af, doelgerig met elke tree wat ek gee. Ek is soos ’n bokser wat met elke hou tref.

Paulus kom en hy leer ons as ons hierdie wedloop vir die ewige prys wil hardloop tot aan die einde dan moet ons begin werk daarna toe. Ons moet soos ’n atleet wees wat self dissipline het en oefen.

Helouise het nie net opgedaag by die comrades nie nee sy het 1000 km voor die tyd gehardloop, ek ken haar goed om te weet dat so lief soos sy vir suiwel is, het sy opgehou om dit te gebruik want sy is allergies daarvoor en dit keer dat sy kan oefen. Sy het of sy lus was of nie gaan oefen en in wedlope deelgeneem, sy het ‘’n running buddy gehad wat haar accountable gehou het, sy behoort aan ’n klub.

Vriende net so moet ons in ons geestelike lewe wees se Paulus, wat vir sekere goed nee sê en ook deur sekere moeilike goed gaan omdat ons weet waarheen ons op pad is omdat ons, ons oog hou op die prys Ewigheidshoop. Paulus hardloop nie doellose nie nee hy is doelgerig in elke tree en hy is soos ’n bokser wat met elke hou tref.

Vriende kom ons begin om op die voorbeeld van Paulus soos ’n atleet te wees deur vir ons goals of eerder dissiplines te stel om meer in ons verhouding met Jesus te groei. Vriende vir elkeen van ons lyk dit anders maar daar is sekere basiese dissiplines waarna God ons nooi soos, om tyd in sy woord te spandeer en daardeur te doen leer ons Hom beter ken en ook wat Sy wil is, Deur tyd in sy Woord te spandeer kry ons tools om elke dag hoop draers te wees of om Holy (anders) te wees.

Hy nooi ons na rus en stilte Ps. 40:10 be still and know that I am God. Dat ons vanuit daai rus kan leef want die probleem met ons tyd is ons is so besig ons survive net ons leef nie meer werklik nie, ons het 2 weke terug gesels oor om te wag en wanneer ons wag salons nuwe krag kry.

Hy nooi ons na gebed toe om ons harte met hom te deel en hy sy hart in ons hart kan uitstort.

Vriende ek wil vra kan ons vir ’n oomblik net rustig raak en ’n face to face oomblik met God hê. Wil jy nie net vir ’n oomblik stil raak en met God connect nie. Dalk het jy die wedloop begin maar die lewe het gebeur en jy het opgehou hardloop en vanoggend nooi God jou om weer te begin.

Vanoggend voel jy dalk ek het nog nooit begin nie maar ek wil vanoggend begin.

Kom ons vat nou ‘’n oomblik en daar waar jy is, wil jy nie dalk net met God praat nie wil jy nie net vir hom sê wat in jou hart aangaan nie. Of as jy net stil wees en rus in hom doen dit nou.

Gebed.