40 Dae reis op pad na Paas – Palm Sondag

Goeie môre vriende of sal ek eerder sê familie.

Ons is besig in ons 40 Dae reis na Paas en vandag is begin die laaste week. In die christelike kalender staan die week ook bekend as die heilige week. Die laaste week voor Jesus se Kruisiging Vrydag maar dan ook soos ons glo en die Bybel ons leer dat Hy ook weer Sondag opgestaan het en die dood oorwin het.

Vinnige ad break as ek mag: Die week hier in die saal het ons elke jaar Kruis stasies, as jy nog nooit dit bygewoon het nie wil ek jou met alles in my uitnooi moet dit nie mis nie dis werklik ’n lewens veranderende belewenis. Dis iets wat jy op jou eie pas doen en dis ’n afspraak tussen jou en God. Alles wat ons gedoen en gelees het loop op na die week toe en vind vervulling Sondag.

Nou in die Joodse tradisies het hulle baie verskillende feeste gehad vir verskillende redes en dit help hulle om nie te vergeet wat God vir hulle gedoen het en doen nie. En een van daai feeste is die Festival of Passover of soos ons dit ken Paasfees.

Dis die fees om te onthou hoe God hulle vrygemaak het uit Egipte en hoe die doodsengel hulle eersgebore Linge gespaar het deur verby te gaan by die deure wat gemerk is met die bloed van ’n lam.

Hulle beweer dat daar omtrent 2.5 Mil mense in Jerusalem was die tyd omdat daar ook ’n sensus opname gedoen is en Jode van oor die land het na die Tempel toe gekom om die fees by te woon.

Nou in die tyd was sekuriteit ook baie groter en wat van die slim mense sê is dat die Gouverneur van daai tyd Pontius Pilatus het dan op sy Perd wat in die ooste gesien is as oorlog onderdrukking van die weste af met baie soldate met groot oorlog wapens ingery gekom van die weste om vir die wat onderdruk word te wys dat hulle moet pasop ons is sterker en beter as julle. Die Romeine het dit ook gewoonlik gedoen na hulle oorlog gemaak het en gewen het dan sou hulle deur die strate gery het met al die mense wat gevang is en al die spoils wat hulle gevat het.

Maar aan die ander kant van die stad aan die Olyfberg se kant was daar ook iets aan die gang. Jesus is op pad en hy ry op ’n eselsvul. Jesus kom om sy Koningskap aan te kondig

Nou vandag staan bekend as Palm Sondag. Nou hoekom het die mense so begin skree en sing want hulle het geweet wat die profesie wat Sagaria in Sagaria 9:9 gemaak het, is besig om waar te word. Hoor wat staan daar?

Sagaria 9:9 Wees baie bly, dogter van Sion! Juig hardop, dogter van Jerusalem! Kyk, jou koning kom na jou toe. Hy is regverdig en ’n oorwinnaar, maar tog is hy nederig. Hy ry op ’n donkie, die vul van ’n donkie.

Elke jaar het hulle gehoop is dit die jaar wat ons verlos gaan word. Is dit die jaar wat ons soos ons voor vaders onder Egiptiese onder drukking verlos was, is dit die jaar wat ons verlos gaan word van die Romeinse onder drukking.

En hier kom Jesus Jerusalem ingery en die profesie wat elke jaar deur vertel is vir mekaar generasie na generasie is besig om waar te word. En die mense is opgewonde en is besig om te skree Hosanna in die hoogste.

Julle sien hulle is besig om Psalm 118:

25Here, red ons tog, Here, gee ons tog voorspoed. 26Geseënd is die een wat kom in die Naam van die Here. Ons seën julle uit die tempel van die Here.

Wanneer die mense skree Hosanna in die hoogste is hulle nie besig om Jesus te prys so seer soos dat hulle roep na hom om hulle te red en vry te maak nie.

Julle sien die mense is opgewonde want hier is hoop, hierdie is waarvoor hulle gewag het die koning wat ons gaan kom red, die koning messias wat ons gaan kom vrymaak. Wat ons gaan kom vrymaak van onderdrukking, van mense wat oor hulle heers, vrymaak van hulle omstandighede, vrymaak van hulle ekonomiese probleme, vrymaak van hulle gevangenis of onderdrukking. Hier kom hulle eie koning en hulle gaan weer vry wees en hulle self regeer.

Maar die probleem is Jesus kom nie ingery op ’n perd nie, Nee ’n donkie vul. In die ooste is donkies gesien as vrede jy bring vrede. Julle sien Jesus kom ingery nie op ’n Wit perd wat oorlog verklaar nie, nie met mense met groot oorlog wapens nie nee die mense wat saam met hom daar instap stap in met Palm takke wat hulle op die grond neergooi saam met hulle klere as teken dat die koning die messias is hier.

Hoekom is dit ’n probleem? Want Jesus het gekom en in sy intog is Hy besig om sy Koningskap Sy tyd aan te kondig, maar hy het nie gekom om hulle te red van die Romeine nie, Nee hy het gekom om hulle te red van hulle sonde. Hy het gekom om die laaste offer te wees sodat die prys betaal is sodat elkeen se saak reg is met God. Sodat almal in ’n lewende verhouding met God kan staan.

Daar word baie keer gesê dat dieselfde mense wat Jesus geloof het op palm Sondag dieselfde mense is wat Vrydag gaan skree kruisig hom, maar daar word gesê dat dit nie heel te mal waar is nie. In Markus sien ons daar is 2 groepe mense die wat voor loop of staan die mense in Jerusalem wat skree Hosanna hulle verwagting is dat Jesus hulle moet red.

Maar die groep agter is besig om Jesus te prys dat hy die seun van David is dis mense soos Lasarus wat paar dae daarvoor uit die dood opgewek is, dis Lasarus se vriende Maria en Magdelena sy sussies, dis die blinde bartlomeus wie Jesus dae daarvoor geneus het. Hulle is kla gered hulle glo kla.

En dan is die terleurstelling so groot wanneer die eerste groep besef Jesus is nie daar om hulle verwagting te vol doen nie, is nie daar om hulle te red van Romeine nie dat hulle daai Vrydag dan teen hom draai en skree kruisig hom.

Vriende, wat maak Palm Sondag so belangrik vir ons? Want dit bring my en jou vanoggend voor die vraag. Wat is jou verwagting vanoggend? Wanneer ons roep Hosanna in die hoogste. Wat is jou verwagting? Wat is jou verwagting van die 40 dae Paas belewenis gewees of van die Heilige week wat voorlê? Wat is jou verwagting van die Messias die Seun van God?

En dalk was jou verwagting net dat Hy jou moet red uit jou finansiële probleem, of dat hy jou huwelik moet red of jou uit siekte moet red? Uit jou werksomstandighede moet red?

En dalk het hy nie en het jy jou rug op hom gedraai of op jou eie manier geskree kruisig hom, dalk het jy ophou glo dat Hy werklik is of vir lief is. Dalk wil jy begin twyfel.

Vriende dalk jare terug het jy Hosanna in die hoogste gesê omdat jy soos die volk wou hê dat God jou red uit ’n situasie uit, vanoggend wil ek jou nooi wil jy nie vanoggend sê Hosanna in die hoogste Here red my van my sonde en red my van my sondige natuur. Here leer my om U te volg leer my om U koning van my lewe te maak en om alles oor te gee.

Hy het gekom en sy lewe kom gee sodat die prys betaal. Daar is niks maar niks wat jy gedoen of kan den wat jou kan skei van God se liefde nie. Jesus het gekom om ons grootste behoefte of begeerte te vervul en dit is om gered te word nie van buite omstandighede nie, maar van Sonde wat ons skei van God se teenwoordigheid.

Vriende vanoggend wil ek jou nooi as jy voel dis jy. Ek is besig om met jou te praat vanoggend. As jy voel jy wil vanoggend weer opreg net sê Hosanna here red my van my Sonde of jy het net nodig dat iemand saam met jou moet bid wil ek jou nooi kom sit hiervoor. Daar is mense wat graag saam met jou wil bid vanoggend.

Vir die res van julle wat nie nou daar is nie wil ek nooi om lekker koffie daar agter te gaan drink maar kom ons respekteer die wat wel gebed wil he en kom ons stap saggies uit en gaan kuier eers daar buite en kom ons hou die atmosfeer.  Baie dankie.

40 Dae reis na Paas: Lydenstyd – geleentheid om te vas

[powerpress]

Mat. 6:16-18  “As julle vas, moet julle nie soos skynheiliges met lang gesigte rondloop nie. Hulle mismaak hulle gesigte sodat die mense kan sien dat hulle vas. Dit verseker Ek julle: Hulle het hulle beloning klaar weg. Nee, as jy vas, versorg jou hare en was jou gesig sodat niemand kan sien dat jy vas nie, behalwe jou Vader wat jy nie kan sien nie. Jou Vader wat sien wat verborge is, sal jou beloon.” AFR83

Mat. 6:16 “And when you fast, don’t make it obvious…

When you fast…, Wanneer julle VAS….

Jesus het veronderstel dat ons van tyd tot tyd sal VAS.

So vandag wil ons begin deur een van die moeilikste Christelike dissiplines te bespreek.  VAS.  Geestelike dissiplines is – Die dinge wat ek doen om geestelik te groei en nader aan God te beweeg.  Dit is soos ’n deur wat ek oopmaak dat Hy in my lewe kan kom werk.

Geeneen van die dissiplines opsig self bring my nader na God nie.

Dit is ook nie een of ander magic trick wat ek doen om God se aandag te kry nie.

Dit gaan glad nie daaroor dat ek iets van God wil hê en sy arm so kan probeer draai nie.

Nee, dit gaan daaroor dat ek God wil beleef en Hom wil ervaar op ‘n dieper manier.

 

Van al die dissiplines is VAS seker een van die moeilikste omrede die vlak van selfverloëning baie hoog is.

Soos iemand eenkeer gesê het:  Die gedagte van vas is skrikwekkend.

As jy vir my sê dat jy niks geld gaan hê nie, sal ek oorleef.

As jy vir my sê jy moet sonder slaap klaarkom vir ’n tydperk, geen probleem nie.

Maar die gedagte om vir 24 uur sonder kos klaar te kom is angswekkend.

En ek dink meeste van ons kan hiermee vereenselwig.

 

Wat is ’n Bybelse VAS?   Dit is om myself van iets te ontneem wat ek uit gewoonte doen om nader aan God te beweeg.

Dit is die opgee van iets wat elke dag in my lewe is, om nader aan God te kom.

Hoekom moet ons dan VAS?

Meeste van ons het ’n diep begeerte om nader aan God te beweeg.  Maar iets kom in die pad wanneer meer van God wil hê.

Ons begeerte na meer van God word ook gedeel in ons lewe met ’n begeerte na dinge.

En in hierdie tyd waarin ons leef het ons geweldig baie dinge waarmee ons ons lewe vol maak en wat ons begeerte na God wegneem.

Ons is so vol van kos, vermaak, oppervlakkige konneksie dat ons geen honger vir God oor het nie.

Daar is natuurlik niks verkeerd met kos en hierdie dinge nie maar ons besef dikwels nie dat ons ware diepste honger eintlik na God is en nie al hierdie dinge nie.

Hoe meer dinge in my lewe is wat my op die oog af vol maak, hoe minder besef ek dat ek eintlik ’n diep verlange en honger na God het.

Is dit nie waar van ons so oor Kersfeestyd nie?  Ons peusel en nibble die heeldag aan dinge, teen die tyd wat ons hoofgereg opgeskep word, geniet jy die kos nie soos jy moet nie.  Ons peusel die hele dag aan ons selfone, TV, facebook, koop, aktiwiteite, kos, selfs dinge wat ons vir God doen, dat ons later nie meer honger is vir God en tyd saam Hom nie.

 

VAS is die dissipline wat ons honger na God weer wakker maak.

Dit sê, Here ek is bereid om enigiets op te gee, sodat ek in U teenwoordigheid kan wees.

As iemand vir jou sê, daar is 10 miljoen rand in jou huis begrawe, wat sal jy doen?

Jy sal jou aktiwiteite en roetine baie gou aanpas en jou huis steen vir steen ondersoek totdat jy daardie geld gekry het.

VAS wys dat ek ’n begeerte het diep in my innerlike mens om Hom beter te leer ken.

 

Wat VAS doen?

  1. VAS wys wat in my hart is.

Richard Foster sê, “More than any other discipline, fasting reveals the things that control us.”

Dit help ons om te ontdek wat werklik in ons binneste aan die gang is.

Bv. indien jy iemand is wat eet om beter te voel, sal die wegbly van kos my weer bewus maak daarvan.

VAS kan vir ons wys hoeveel pyn, trots en woede daar nog in ons is.

Wanneer ons ’n vreeslike slegte dag gehad het, wat doen ons om te vergeet?  Ons eet iets om daarvan te vergeet of ons doen iets om daarvan te vergeet.

 

Maar skielik wanneer ek VAS besef ek, ek moet ’n ander manier vind om met my gevoelens te deel.  Die vrese, die frustrasies wat ons so wegsteek kom na vore.

En sodra jou hart begin dink, vanaand gaan ek die lekkerste kos eet om te vergeet dan herinner die VAS my, nie vanaand nie.

Ons VAS maak die ware honger na God en sy teenwoordigheid in ons wakker.

 

Mat. 4:4     “Maar Hy antwoord: “Daar staan geskrywe: ’n Mens leef nie net van brood nie maar van elke woord wat uit die mond van God kom.”  AFR83

 

  1. VAS wys ons honger vir God self.

Jak. 1:17   “Elke goeie gawe en elke volmaakte geskenk kom van Bo.”  AFR83

Dit sluit natuurlik kos en al die wonderlike seëninge in waarmee ons onsself vol maak.

So hoekom dan VAS?  In ’n sin is dit om van tyd tot tyd onsself te herinner dat die Gewer van hierdie Gawes belangriker as die gawes self is.

M.a.w. ons verklaar teenoor God – kos is goed, al hierdie gawes in ons lewe is goed, maar U is nog beter as dit.

“God is most glorified in us when we are most satisfied with Him.”

 

Dit help my om die fokus van myself af te haal en die goeie dinge wat God in my lewe geplaas het en my fokus op Hom te plaas.  Hy is die één wat belangriker as dit alles is.

Illustrasie:  In antieke dae is goud gesuiwer deur die gouderts in ’n kookpot te sit in ’n vuur.  Soos die vuur warmer geword het, het die onsuiwerhede na boontoe gedryf en is dit dan soos skuim afgeskep.  Maar dit is nie waar dit gestop is nie.

Dan het hulle die vuur nog warmer gemaak en dan sou daar nog meer onsuiwerhede na die oppervlak toe gedryf het.  Die proses het aangehou totdat die goudsmid sy eie refleksie in die gesmelte goud kon sien.

Die Here doen dieselfde ding in ons lewe.  Hy maak dinge so bietjie moeilik sodat die onsuiwerhede in ons lewe na die oppervlak kan dryf.  Wanneer ons deur moeilike tye gaan begin die onsuiwerhede soos trots, dinge wat ons van Hom af weghou na vore kom.

Hierdie dinge word duidelik sigbaar wanneer ons deur moeilike tye gaan en dit gee die Here kans om hierdie onsuiwerhede af te skep in ons lewe.

Hy weet hy is klaar wanneer Hy nog ’n bietjie meer sy refleksie in ons kan sien.

 

  1. Om te VAS is om onsself te verneder voor God.

Om te VAS is om gewilliglik die vuur warmer in ons lewe te maak.

Meer as enige ander dissipline wys VAS ons die dinge wat ons lewe beheer.

VAS is ’n geestelike dissipline waar ek vrywillig myself voor God verneder en die vuur warmer maak in my lewe sodat Hy vir my kan wys watter onsuiwerhede in my lewe is.

As trots en arrogansie my beheer word dit onmiddellik sigbaar.

Ons sien hoe elkeen van God se geloofshelde hulself verneder het deur te VAS.

Woede, bitterheid, jaloesie, vrees – as dit in ons is, sal dit na vore kom met ’n VAS.

In die begin sal ons dit rasionaliseer en sê dit is a.g.v. die honger dat ons kwaad is, maar dan sal ons agterkom dat daar woede in my innerlike mens is.

Maar dit bring ook vreugde omdat ons weet dat die genesing net moontlik is deur die krag en genade wat Jesus vir ons gee.

Van al die geestelike dissiplines is VAS die meeste soos fisiese oefening.

Daar is beide fisiese en geestelike elemente wat ons geloof opbou en versterk sodat ons groter uitdagings later in ons geestelike lewe kan hanteer.

Dit is ook ’n teken dat ek my hart terugdraai na God toe soos ons verlede week gesê het.

 

Hoe Vas ’n mens?

Weereens is VAS soos fisiese oefening.  ’n Mens moet stadig gewoond raak aan meer.

Om op ’n 40 dae VAS te gaan soos baie mense in die Bybel is baie dom as ek nog nie eers my liggaam geleer het om ’n maaltyd te mis nie.

Dit is ook nie ’n dieet nie.

Daar is baie beter maniere om gewig te verloor as om sonder kos te bly.

Dit kan net suiker wees, koffie of coke, vaste kos, van sonop tot sononder.  Begin klein.

Dan kan dit ook dinge in ons lewe wees wat vir ons belangrik is en wat ons voel –

ek kan nie daarsonder klaarkom nie.

My gunsteling TV-program, geld, oefening, kar ry, lees, coke, facebook, my selfoon.

Dit is belangrik om die doel van jou VAS te vas te stel en te onthou.

Is dit om nader aan God te beweeg? – dan moet ek tyd inruim om saam met Hom te wees

Is dit om leiding van Hom te kry? – dan moet ek stil raak en luister en skryf in my joernaal.

Is dit om vir ander in te tree?  Dan moet ek tyd vir voorbidding en intersessie maak.

Hoe lank wil jy dit doen?  Een dag, ’n week of langer.

Beplan daarvoor, moenie dink jy gaan maar sien soos jy aangaan nie.  Dit werk gewoonlik nie.  Moet ook nie dit aankondig sodat almal weet nie.

’n Eenvoudige “ek gaan nie vandag middagete eet” is genoeg vir meeste situasies.

Bly gefokus op die Here.  As jou VAS jou grumpy maak met jou gesin en werksmense sal dit nie die Here eer nie.

 

Die beloning kom van God af.

Mat. 6:18   “Then no one will suspect you are fasting, except your Father, who knows what you do in secret. And your Father, who knows all secrets, will reward you.”  NLT

Ek hou daarvan – “And your Father, who knows all secrets, will reward you.”

Dit verduidelik watter tipe VAS die Here beloon.

Die Here beloon hulle wat Hom soek soos iemand wat water in ’n droë woestyn soek.

Hy sien ons harte wat op Hom gerig is sodat ons nie mense wil beïndruk nie maar eerder ons swakheid wil bely en ons behoefte om meer van Hom te sien en beleef.

Verseker sal Hy ons beloon.

 

Open. 21:6         “Aan elkeen wat dors het, sal Ek te drinke gee uit die fontein met die water van die lewe, verniet.”  AFR83

Die beloning wat God gee, kan nie gekoop word nie.  Dit is verniet.

Verniet vir hulle wat dors na meer van God.

Nie na meer van God se dinge nie maar meer na God self.

Ons VAS omdat ons in ons harte weet dat niks op aarde ons diepste verlange en begeerte na God tevrede sal stel nie behalwe God self.

“Both fasting and prayer cry out, “Father, I am empty, but you are full; I am hungry, but you are the Bread of Life; I am thirsty, but you are the fountain of Life. I am broken but you are whole.”  Craig Simonian

Hierdie week wat kom wil ek jou uitdaag om te VAS.  In die stiltetyd begeleiding wat ons besig mee is, gaan ons hierdie week op verskillende maniere VAS.  Ek wil jou uitnooi om ten minste een daarvan te probeer.

40 Dae reis na Paas – om terug te draai

[powerpress]

Ons gaan hierdie week die derde week in van ons 40 Dae Reis na Paas.

Die tema van hierdie week is: Om terug te draai na God toe.

Ons teksvers vir die week is ook:

Mark. 1:14-15    “Later, nadat Johannes gearresteer is, het Jesus na Galilea toe gegaan om God se Goeie Nuus aan te kondig. Hy het gesê: “Die tyd het aangebreek. God se koningsheerskappy gaan nou enige oomblik begin! Kom tot inkeer en glo die Goeie Nuus!”  NLV

Dit is hoe Jesus se eerste dissipels gekies is.  Dit is hoe Jesus mense uitgenooi het om na God toe te draai.  Nie met ’n veroordelende boodskap nie maar met ’n uitnodiging.

’n Uitnodiging nie om meer godsdienstig te raak nie. Nie die Fariseërs was goed daarmee.

Ook nie ’n uitnodiging dat as jy dit nie doen nie sal jy sekerlik in die hel brand.

Nee, ’n uitnodiging dat daar ’n beter manier van lewe is.

 

Bill Hybels het ’n manier daarom op een van twee maniere te vertel.

Een voorbeeld wat hy gebruik is om ’n leer te teken en dan voorbeelde van bekende mense daarop te sit wat goeie lewens leef en te vra waar jy jouself sien op daardie leer.

Die leer verteenwoordig ons pogings om vir God aanvaarbaar te wees.

M.a.w. ons wat probeer om by God se standaard uit te kom.

En natuurlik vaar ons sleg daarmee.  Niemand kan by God se hoë standaard uitkom nie.

Dan is die bottom line:  Ons kan nie die leer klim nie, want hoog genoeg kan ek en jy nie klim om by God se standaard uit te kom nie.

Ons Iemand nodig wat in ons plek daardie leer kan klim en voldoen aan God se standaard

 

Of hy gebruik die bekende kloof of afgrond.  Ons staan aan die eenkant en God aan die ander kant.  Ons het ’n dilemma – om met God versoen te word beteken dat ek by God moet uitkom maar ons oortredings en eie pogings skiet vêr tekort.

Op ons eie kan ons nie by God uitkom nie.  Ons het ’n brug nodig.

Iemand wat bereid is om ons met God te versoen.  Wat bereid is om ons pogings om by God uit te kom af te skryf en eenvoudig ’n brug of ’n plaasvervanger te wees sodat ons kan oorstap na God se kant toe en met Hom ’n verhouding kan begin.

 

Dit gaan gepaard met berou.  ’n Werklike berou of jammer wees dat ek my eie weg gevolg het en Jesus se uitnodiging nie aanvaar het nie.

Die woordjie bekering is nie om jou ‘act together’ te kry of om ’n nuwe blaadjie oor te slaan nie.

Dawid en Saul se terug draai na God toe:

2 Sam. 12:1-13  “Die Here het toe die profeet Natan na Dawid toe gestuur. Hy het by Dawid gekom en vir hom vertel: “In ’n bepaalde dorpie was daar twee mans. Die een was ryk en die ander arm. Die ryk man het troppe kleinvee en beeste besit. Die arm man het niks besit nie behalwe ’n klein ooilammetjie wat hy gekoop het. Hy het haar versorg en saam met sy kinders grootgemaak. Sy het van die oorskietkos geëet, uit sy beker gedrink en op sy skoot gelê. Sy was vir hom soos ’n dogter. Op ’n dag kom daar ’n besoeker by die huis van die ryk man aan. Hy wou nie ’n skaap uit sy eie kudde vang en as kos voorberei nie. Toe neem hy die arm man se ooilam, slag dit en berei dit voor vir die gas.”

Dawid was woedend. “So seker as wat die Here leef,” sê hy vir Natan, “die man wat dit gedoen het, verdien die dood! Hy moet met vier lammers vergoed vir die ooilam wat hy gevat het en ook omdat hy geen medelye gehad het nie.”

Toe antwoord Natan vir Dawid: “Jy is daardie man! Die Here, die God van Israel, sê: ‘Ek het jou tot koning van Israel gesalf en jou uit die mag van Saul gered. Ek het sy huis vir jou gegee, asook sy vroue en die koninkryke van Israel en Juda. En, as dit nie genoeg was nie, sou Ek jou nog baie meer gegee het. Hoekom het jy dan die woord van die Here geminag en hierdie verskriklike ding gedoen? Jy het Urija die Hetiet met die swaard laat vermoor en sy vrou gevat. Jy het hom deur die swaard van die Ammoniete doodgemaak! Van nou af sal die swaard ’n permanente bedreiging vir jou familie inhou omdat jy My verag het en Urija se vrou vir jouself toegeëien het.

“Omdat jy dit gedoen het, sal Ek, die Here, toesien dat jou eie huis ellende oor jou bring. Ek sal jou vroue voor jou oë vir ’n ander man gee, en hy sal oop en bloot, in die helder daglig, by hulle gaan slaap. Jy het dit in die geheim gedoen, maar Ek sal dit openlik voor die hele Israel doen.”

Toe bely Dawid sy skuld en sê vir Natan: “Ek het teen die Here gesondig.”

Natan antwoord hom: “Die Here het jou sonde vergewe sodat jy nie oor hierdie sonde sal sterf nie.

 

Wat is die verskil tussen Dawid en Saul?  Beide was moordenaars gewees. Beide het teen God gesondig.

Ja, die Dawid, wie se Psalms ons so graag sing en wie se gedigte soos Ps. 23 ons lees was ’n moordenaar.  Hy het ’n ander man doodgemaak sodat hy sy vrou kon hê.

Maar die verskil tussen Saul en hom was die omdraai.  Saul was ook nie werklik jammer nie.

 

Maar werklike berou is wat hulle geskei het.

“Repentance is more than just sorrow for the past; repentance is a change of mind and heart, a new life of denying self and serving the Savior as king in self’s place.”  J.I. Packer

Dit is ’n lewenslange proses.  Berou laat God weer toe om God te wees in my lewe.

Berou laat my besef dat ek besig is om my lewe te vernietig.

Dat my eie keuses swak is om die minste te sê.  Dat ek my eie kop volg.

 

Maar hier is die groot besef – dit is nie net ’n eenkeer besef wat moet kom nie.  Dit ook.

Hoe dikwels volg jy jou eie kop?  Hoe dikwels maak jy verkeerde besluite?

Hoe dikwels is daardie plaasvervangers in jou lewe waarvan ons verlede week van gepraat het?

Hoe gereeld is daardie stryd in jou binneste aan die gang tussen MY manier en God se manier?  ELKE DAG.

 

Deel van hierdie Lydenstyd reis waarop ons is, is om weer ’n geestelike gesondheidstoets te doen en myself te vra:  Waar soek ek die geluk in my lewe op hierdie oomblik?

As ek baie eerlik moet wees – wat dink ek vandag, sal my gelukkig maak?

Wat is die rigting van my gedagtes vandag?  Is dit God se gedagtes of my eie gedagtes of dalk selfs die vyand se gedagtes?

 

Om om te draai – in hierdie sin van die woord gaan nie oor my redding nie.

Joh. 3:16  “Want so lief het God die wêreld gehad, dat Hy sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.”  AFR53

Om terug te draai, is eerder die stryd waarvan Paulus in Rom. 7 van praat:

Rom. 7:15 “Ek begryp self nie wat ek doen nie, want wat ek wil doen, dit doen ek nie, maar wat ek haat, juis dit doen ek.”  AFR83

Om terug te draai – beteken dat ek weer besef dat hierdie kragtige werking in my weer aan die gang is.  My way – het weer vir my te belangrik geword.

Die plek waar ek my geluk soek – het baie stadig en baie subtiel – weer verander.

My gedagtes het heel onskuldig en onbewustelik weer BAIE VÊR van God se gedagtes geraak.

My hart is vol dinge wat nie God se hart is nie.  Oordeel, kritiek, liefdeloosheid.

 

Mark. 13:13        “Maar wie volhard tot die einde toe, hy sal gered word.”  AFR53

Waarvan praat hy hier?  Hy praat van hierdie stryd wat in ons binneste aan die gang is.

Die EKKIGE EK – en die NUWE SKEPSEL EK.  Die nuwe mens.

Van hierdie spanning raak ons nie ontslae in hierdie lewe nie.

Ek wil weer terugkom na Dawid en Saul.

Hoe het Saul teruggedraai?  Hy het eers lang stilgebly.  Daarna het daar ’n belydenis gekom maar hy het dit maar gedoen omdat Saul hom gevra het om dit te doen.

Dan weier hy om verantwoordelikheid te neem vir sy dade en hy blameer ander mense.

Sy terugdraai na die Here toe was net tydelik – hy het nie die pad aanhou stap nie.

 

Dawid daarteenoor se terugdraai was eg.  Werklike berou.  Werklike verantwoordelikheid neem vir sy foute.  ’n Diep besef dat hy sy rug eintlik weer op God gedraai het.

Dat hy dinge in sy eie hande geneem het.  Sy eie planne gemaak het.

Dat hy sy geluk op ’n ander plek gaan soek het.

Dat sy hart nie meer soos God se hart lyk nie.

Hier waar ons nou vandag uitgekom het in ons 40 Dae Reis na Paas, is ’n geestelike gesondheidstoets.  ’n Voorraadopname – in watter rigting is jou lewe op pad vandag?

En dalk is dit die totale rigting van jou lewe.

Maar miskien is dit die stryd wat vanoggend in jou binneste aan die gang is oor iets wat baie subtiel en baie ongemerk in jou lewe ingeglip het.

En die oplossing is nie om harder te probeer en weer ’n nuwe blaadjie oor te slaan nie.

Die oplossing is om oor te gee.  Om berou te hê.  Om te erken dat jy jou eie kop gevolg het.  Om te bely soos Dawid bely het.

Ps. 51:11-12      “Moenie let op my sondes nie, en wis al my oortredings uit.  Skep vir my ’n rein hart, o God. Gee my ’n nuwe, standvastige gees.”  NLV

40 Dae reis na Paas – verlange

[powerpress]

Dit is nogal vreemd hoe ons geestelike behoefte ons ontkant kan vang op ’n onverwagse moment.  Jy kyk dalk na ’n fliek en jy sien iets in die karakter en hy/sy ervaar een of ander verandering of transformasie in hulle lewe.

Miskien was dit iemand wat groot teenstand oorkom het en baie integriteit gewys het of iemand wat ’n groot liefde ontdek.

En soos die fliek se laaste lied speel en die “credits” rol sit jy daar en jy is in voeling met jou eie verlange om dieselfde te ervaar.

Of miskien in jy in ’n baie besige seisoen van jou lewe, dalk by die werk of met jou kinders of dinge vir God.  Maar wanneer jy stil raak kom jy agter daar is ’n verlange, dit was ’n hele ruk sedert jy en God werklik intiem was en jy hunker na daardie liefde en rustigheid wat net Hy kan gee.

Dit was lank sedert jy iets ervaar het in jou diepste plekke van jou innerlike siel.

 

Dit kan baie ongemaklik wees om in voeling met jou verlange te wees.

Ek dink juis dit is hoekom baie mense hulself besig hou met geweldig baie aktiwiteite sodat hulle nie hoef in aanraking te kom met hulle diepste verlange nie.

Ons het al hierdie plaasvervangers.  Dinge waarmee ons ons lewe volmaak omdat ons glo dat hulle ons diepste verlange sal vervul.

En dit is nie dinge wat op sigself verkeerd is nie.  Nee, hulle het ’n regmatige plek in ons lewe maar hulle is net plaasvervangers vir ons ware diepste begeertes.

 

So wat maak ons – ons is honger.  Honger na iets – en ons soek na maklike en vinnige maniere om ons honger stil te maak.

Ons wil nie wag nie – ons wil dit maklik hê en ons wil dit nou hê.

En daarom is on tevrede met ’n plastiese burger in ons lewe.

Iets wat vaagweg soos die regte ding lyk maar hy proe nie naastenby soos die gourmet burger, die regte ding nie.

Ons word gebore met ’n diep verlange na God.  ’n Honger of ’n leë plek wat net Hy kan vul.

En wat maak ons?  Ons vul daardie honger met kitsoplossings?

 

Die waarheid is dat Jesus gereeld wanneer Hy in gesprek met mense gegaan het hulle vrae gevra het wat hulle gehelp het om in aanraking te kom met hulle diepste verlange.

Jesus het op een of ander manier een van die volgende vrae gevra:

Wat is dit wat jy wil hê? Waarna is jy opsoek?

Dit is ’n baie interessante vraag is dit nie?  Dit neem ons verby al die oppervlakkige dinge in ons lewe waarmee ons onsself definieer na ’n baie dieper plek, ’n plek wat kwesbaar en oop is.  ’n Plek waar ons weet dat daardie diepste plek in ons lewe, dit wat ons so diep begeer – net God kan dit doen.

Om in voeling te wees met ons geestelike begeerte is nie altyd gemaklik nie maar dit is ’n belangrike plek om te wees want dit neem ons na ’n plek toe van eerlikheid en openheid, om vir God ruimte te gee om in ons lewe te werk.

 

En van die kragtigste stories oor verlange is die storie van Bartimeus in Markus 10.

In ons Lydenstydboekie waarmee ons besig is, is daar weer ’n ander verhaal in Johannes 1 en word daar gepraat van hunkering.  Die woorde hunkering, verlange, begeerte en in Engels longing is dieselfde gedagte wat na vore kom.

In Markus 10 lees ons van Bartimeus, ’n blinde man wat langs die pad van Jerigo gesit en bedel vir jare lank.  Hy het ’n lewenswyse gehad wat hy geskep het rondom sy gebrek.

Op hierdie spesifieke dag het hy op een of ander manier geweet dat Jesus verby sou stap en hy het ’n opgewondenheid gehad dat hierdie Jesus van wie hy gehoor het iets vir hom kon doen wat hy begeer het sy hele lewe lank.

Maar hy het ’n probleem gehad, Jesus was ’n gewilde persoon en hy was altyd omring deur mense wat hom gevolg het.

Die pad waar Bartimeus gesit het, was besig en vol geraas.

 

Hy het gewonder, hoe in die wêreld gaan ek Jesus se aandag kry?

Weet jy wat hy gedoen het?  Hy het in aanraking gekom met sy diepste verlange, sy grootste begeerte in sy lewe en hy roep uit na Jesus – “Seun van Dawid, Jesus, wees my barmhartig!

En dan gebeur iets baie interessant – die skare raak ongemaklik met hom en hulle probeer om Bartimeus stil te maak.

Ek weet nie presies hoekom hulle hom stil wou maak nie maar ek het in idee of twee.

Ek wonder of hulle nie dalk ongemaklik gevoel het met iemand wat uitgeskree het vanuit so kwesbare en rou plek in sy lewe nie.

Miskien was hulle bietjie jaloers en het gedink – maar hoekom het ek nie daaraan gedink nie.  Hy kry Jesus se aandag en hier is ek net in die skare wat saambondel.

Wat dit ook al was, hulle het probeer om hom stil te maak.

Maar Bartimeus was so duidelik oor wat hy begeer het dat hy selfs dieper gedelf het in homself en selfs harder uitgeroep het en geskree: “Seun van Dawid, ontferm U tog oor my!”

 

En Jesus was totaal en al gearresteer deur sy uitroepe.  Hy het net daar gestop en sy dissipels gevra om hom te gaan roep.

Die dissipels het na hom toe gehardloop en gesê: “Hou moed, Jesus roep jou.”

En Bartimeus was gereed – hy het sy bokleed afgegooi, opgespring en in Jesus se rigting gehardloop.  Dit is moontlik dat Bartimeus se kleed die enigste ding was wat hy besit het.

Die kleed het sekerlik sakkies of nate gehad waar hy die geld wat hy in die dag bymekaargemaak het ingedruk het.

Sommige kommentare beweer dat sy bokleed nie net dalk sy enigste besitting was nie sodat die kleed wat hy afgegooi het nie net ’n afgooi van alles wat hy gehad het, was nie maar dalk ook dat hy sy waardigheid prysgegee het deurdat hy feitlik niks onderaan gehad het nie.  Sodat hy na Jesus toe kon kom met niks behalwe homself nie.

Oop, kwesbaar en gereed om van Jesus te ontvang wat ook al Jesus vi hom gehad het.

 

Bartimeus se openheid bring ons na die kruks van hierdie verhaal.

Die oomblik toe Jesus vir hom daardie dieper vraag vra:

Mark. 10:51          “Wat wil jy hê moet Ek vir jou doen?”  AFR83

In ons teks van hierdie week:

Joh. 1:38    “Wat soek julle?”  AFR83

As ek dalk Bartimeus was, sou ek dalk bietjie ongemaklik met hierdie vraag gewees het.

Ek meen, is dit nie ooglopend nie?  Kan Hy nie sien dat ek blind is nie?

Ek het hier langs die pad en bedel, is dit nie obvious nie?

Dalk het hy gevoel het hierdie is ’n besige plek, kan ons nie dalk bietjie eenkant gaan en privaat hieroor praat nie?

Maar Bartimeus moes dit erken, hy moes dit bely, hy moes volkome eerlik wees oor sy ware verlange en hy het gesê:

Markus 10:51    “Rabbóni, dat ek mag sien.”  AFR53

En dit is hierdie begeerte van Bartimeus, hierdie diepste verlange, wat die spasie oopgemaak het dat God sy werk kon doen.

 

Mark. 1:52  “En Jesus sê vir hom: Gaan, jou geloof het jou gered.”  AFR53

Maar die ware verhaal eindig nie hier nie.  Die laaste sin in die verhaal is die mees bemoedigende van alles.

Mark. 1:52  “En dadelik het hy gesien en Jesus op die pad gevolg.”  AFR53

Nie net het hy sy sig gekry nie maar hy het opgestaan en Jesus gevolg.

Sy hele lewe was gebou rondom sy bestaan as blinde bedelaar.  Nou het daardie lewe nie meer vir hom gewerk nie.  Hy het die genesende aanraking van Jesus ervaar.

Hy het ’n nuwe lewe ontdek, ’n lewe wat heel en naby aan God was.

Ons sien in hierdie verhaal dat die gewilligheid om ons diepste begeerte of verlange vir Jesus te noem ons nie net oopmaak vir ons diepste begeertes nie maar ook die ingang tot ’n hele nuwe manier van lewe.

Dit maak ons oop vir die moontlikheid om Jesus op ’n hele nuwe manier te volg.

 

Op watter plek is jy vandag in jou lewe? Waarna is jy opsoek? Wat is dit wat jy wil hê?

Nou het jy een van twee opsies:  Jy kan soek na maklike plaasvervangers.

Dinge wat nie op sigself verkeerd is nie maar nooit jou diepste begeerte kan stilmaak nie.

As dit by geestelike dinge kom – dan soek ons events en mense wat vir ons leiding of ’n woord moet gee, wat is dit wat die Here van my vra.

Ons gebruik ander mense se openbarings, se interpretasies, se boeke en dagstukkies om ons te lei asof God self met ons gepraat het.

Ons gaan gereeld omgeegroep toe of kom darem so paar keer in die kerk.

Weereens, ek sê nie hierdie dinge is verkeerd nie.  Daar is ’n goeie plek daarvoor.

Maar as die somtotaal van my geestelike ervaring met God iets is wat deur ander mense kom, dan is ek besig met die McDonalds burger.  Hy maak nog vol.  Hy proe darem na iets.  Maar nooit kan hy vergelyk word met die gourmet burger nie.

Kyk om by McDonalds in te ry en hierdie burger te koop is maklik.  Maar om ’n smaaklike gourmet burger te maak vat meer tyd, meer opoffering, meer moeite.

Kom ons dink aan ons verhoudings.  Ons diepste verlange en begeerte in hierdie lewe is om aanvaar te word, om liefgekry te word, vir wie ons is met al ons foute.

Wat maak ons – ons gaan soek plaasvervangers wat hierdie diepste behoefte kan vervul.

Iemand wat ons glo al ons diepste behoeftes sal kan vervul.

Maar ongelukkig is hulle mense wat foute maak.  Mense wat teleurstel en soms meer aan hulle eie behoefte dink as aan jou behoefte.

Ons soek genot en excitement.  Wat doen ons?  Ons soek maklike plaasvervangers.

Iets wat ons vir ’n oomblik die gevoel gee – dit is die lewe, dit is lekker.

Maar die genot hou net vir ’n naweek, die vrede is nie permanent nie.

Die verlange na iets meer bly nog steeds.  Geen plesier in hierdie lewe kan die verlange na God in ons binneste wegneem of versadig nie.

Dalk moet ons soos Bartimeus word – erken dat ons eintlik ’n bedelaar is wat blind is.

Dalk moet ons, die maklike plaasvervangers opgee, die vinnige kitsoplossings wat ons verlange nie kan stilmaak nie.

Dalk moet ons ons waardigheid prysgee en in voeling met ons ware rou begeerte kom en na Jesus toe hardloop en voor Hom neerval en sê Here dit is wat ek van U nodig het.

40 Dae reis na Paas – Luister

[powerpress]

Nou vandag gaan ons gesels oor iets wat ons eintlik elke dag moet doen maar nie regkry nie. En dit voel vir my of sal ek sê vir vroue en ouers dat dit al minder en minder gebeur.

O, ja aan al die vroue gelukkige Valentynsdag en mag die dag vol van liefde en baie special moments wees.

Wat is dit wat ek van praat. Dis Luister. Wat is die ding wat my vroutjie gereeld vir my sê jy luister ook nie as ek met jou praat nie. Wat sê ons gereeld vir ons kinders luister tog net vir ’n slag. As hulle seerkry dan soos goeie ouers sal ons sê Ja, sien jy dis omdat jy nie luister nie.

Jy het nie ore nie het die ou mense altyd gesê, wat het hulle eintlik gesê jy wil nie luister nie.

Ok jammer as daar dalk jong ouers is wat ook daai sê ding gebruik, nie bedoel om te sê julle is oud nie, maar die cat is out of the bag julle is besig om oud te raak en jy is maar baie soos jou ma-hulle as wat jy wil erken. So jammer daaroor.

Baie keer sal ons ook uit besorgdheid sê of skinder hang af hoe jy daarna kyk hoekom luister hulle nie, ons het hulle gewaarsku.

Die tema van luister is ook die Bybel vol. Hoor wat staan in Jes. 55:2-3 NLV

Hoekom spandeer julle, julle geld op dit wat nie brood is nie? Hoekom werk julle vir iets wat nie kan versadig nie? Luister mooi na My, dan sal julle eet wat goed is, en versadig kan word met die beste wat te kry is! 3 Luister tog, kom na My toe. Luister na My dat julle kan lewe.

Luister tog jy kan amper God hoor sug van Ai tog luister net dis asof God hier kom hy die volk se gesig wil vasgryp tussen sy hand en sê luister tog net. Dis asof hy hulle smeek en is soos Luister tog net ek het die antwoord kom na my toe.

En ek gaan eerlik wees baie keer hoor ek mense sê ek Steve ek wil net die wil van die Here doen, of hoe weet ek dat dit is wat ek moet doen dis wat die Here wil hê. Die Here praat nie met my nie. Ek hoor hom nie.

En vanoggend wil ek sê dat ek glo dit nie vir een oomblik nie, ek dink nee ek weet die Here praat elke dag met ons maar ons, ons is soos Samuel ons erken nie Sy stem nie.

Julle kan die storie gaan lees in 1 Samuel 3. Maar wat gebeur is Samuel is in die temple saam met Eli die priester en Samuel is die apprentice. Een aand hoor Samuel sy naam word geroep hy spring op en hardloop na Eli, Eli is soos nee dis nie ek nie seker die wind gaan slaap. Weer hoor hy Samuel, Samuel weer op Eli nee weer nie ek nie gaan doedoe. 3de keer Samuel, Samuel hy weer Eli toe Eli besef dis God en sê volgende keer sê spreuk Here U dienskneg luister.

Vriende ek vermoed ons is soos Samuel die Here roep elke dag ons naam. Die Here praat elke dag met ons maar ons herken dit nie. Daar kan baie redes wees ons het dalk ’n voor op gestelde idee hoe dit sal klink of sal wees as God praat.

Maar ek glo elke dag praat die Here met ons, daai ongeregtigheid wat jou bloed laat kook en jy so sterk oor voel dat iemand iets moet doen, dalk is dit die Here wat jou roep om iets groot vir sy koninkryk te doen, daai enkel ma wat jy so jammer kry dalk moet jy iets begin doen vir haar, of wees kinders of arm skole wat jou hart roer en die Here roep jou en sê dis nie reg dat Kinders nie eers brood het pouses nie doen iets.

Soms is dit in die ry by pick en pay en die persoon voor jou wat selfs die stof uit sy beursie haal om te betaal en jy voel ek kan dit eintlik net betaal, dit gaan my nie armer maak nie, ek glo jy het God se stem gehoor maar dalk net nie erken nie of nie geluister nie. Daai ou bywerk wat niemand van hou nie, maar niemand het al moeite gedoen om uit te vind wie die persoon werklik is nie. En al wat jy moet doen, is oor die vertrek loop en jou hand uitsteek en sê hi ek is Steve.

Daai gedagteom vir iemand te bid of te gaan bid of ’n vers te stuur of net ’n aanmoediging boodskap te stuur. Dalk is daar iets wat jy ervaar jy moet uitsort in jou eie lewe. Ek glo in dit alles is God besig om te praat maar ons mis dit baie keer want ons het verleer om te luister.

Nou hoe kan ons weer leer om te luister.

Deur tyd te maak om te luister. Vriende dis nie rocket science. Die eerste dag stukkie van die week het ’n toepassing en dit moedig ons aan om ’n Woestyn plek te kry waar jy daagliks 10 of 15 min selfs meer kan gaan luister.

Dis belangrik om te luister as ek en jy wil weet hoe om te lewe. Die hele Johannes deur dan sê Jesus ek sê net wat ek die Vader hoor sê het en doen net wat die Vader vir my gesê het. Jesus het gereeld gaan luister tyd uitgekoop om te gaan luister.

Hoor wat staan in Joh. 5:19 Jesus het daarop reageer: “Ek verseker julle, die Seun kan niks uit sy eie doen nie. Hy doen slegs wat Hy die Vader sien doen. Wat die Vader ook al doen, dit doen die Seun net so.

Joh. 8: 28 Jesus het daarop vir hulle gesê: “Eers as julle My, die Seun van die Mens, verhoog het, sal julle begryp dat Ek is wat Ek is; en dat Ek uit my eie niks doen nie, maar net praat soos die Vader My onderrig het.

Vriende as ons wil leer om te luister moet ons begin tyd maak en soos Samuel sê Spreek Here u dienskneg luister.

Hoe leer ek en jy nog om te luister. Deur tyd te spandeer in God se woord.

Richard Rohr wat sê “We must approach the Scriptures with humility and patience, with our own agenda out of the way, and allow the Spirit to stir the deeper meaning for us.

Jesus in die Woestyn terwyl die Duiwel hom versoek dan kom Jesus en hy haal die woord aan om die duiwel teen te staan. Jesus se bediening en lewe is geanker in sy Vader se woord.

Vanoggend het ons ’n oomblik gehad om stil te word en te op die kaartjie te skryf wat jy ervaar God dalk vir jou wil sê. Dalk was dit gedagte dalk was dit uitnodiging om te luister na sy stem. Vriende ek wil jou aanmoedig die week wanneer jy stil raak in jou 10 of 15 min wil jy nie aanhou met die gebruik nie. Skryf in ’n joernaal stuk papier wat ervaar jy God vir jou sê deur sy Woord. Dalk is dit iets wat jy moet doen, dalk is dit iets wat jy net moet besef of weet soos dat jy Sy kind is of dat Hy lief is vir jou, of dat jy vergewe is, dalk is dit iets wat jy mee moet deel of uitsorteer.

En dan laaste hoe leer ons om te luister. Deur na mekaar te luister. Deur by mekaar te kom en elkeen van ons met mekaar deel wat God besig is om in my geestelike reis te doen en al wat die ander doen, is deur te luister. Vriende vir te lank kom ons kerk toe of gaan ons omgee groepe toe sodat iemand vir my kan die antwoord gee. Ek deel iets en iemand gee my die antwoord of wat hulle ervaar het God vir hulle geantwoord het.

So belangrik soos dit is om kerk toe te kom is ons hart hier in Impetus nie om vir julle die antwoord te gee nie, vir te lank het mense kerk toe gekom dat die Guru op die verhoor vir ons die antwoorde gee en sê wat ons moet doen. Ons wil eerder ons diens so beplan dat ons almal begelei word om dieper in verhouding met God self kan groei en dat ons by Hom die antwoorde kry.

Wanneer ons in ons omgee groepe bymekaarkom, dat ons nie vir mekaar antwoorde gee nie, maar dat ons na mekaar luister en ek glo soos ons na mekaar luister ons nader sal kom aan die een wat die antwoorde het Jesus Christus. Want nou is ek besig op my reis en God kry kans om met my te werk op my reis.

Daarom wil ek jou weer vanoggend aanmoedig raak betrokke in ’n groep sodat jy kan leer om na ander te luister en sodat jy kan deel wat God besig is om te doen en vir jou te sê op jou geestelike reis.

Kom ons Bid saam

40 Dae Reis na Paas – Afskop (Doop en nagmaal)

[powerpress]

Ons begin hierdie week met ons eerste 40 Dae veldtog, 40 Dae Reis na Paas.

Die 40 Dae na Paas herdenk ook die 40 Dae wat Jesus in die woestyn was, voordat Sy bediening hier op aarde begin het.

Die tydperk tussen As-Woensdag (Woensdag) en goeie Vrydag staan op die kerkkalender bekend as Lydenstyd (Lent) en dit is die gebruik van Christene om gedurende die tyd hulle deur afsondering voor te berei vir die wonder van Paasfees.

Hierdie praktyk word al vir eeue in die kerk gehandhaaf.

In hierdie tyd verskuif ons die fokus van myself en my behoeftes na Christus en Sy wil. Die tydperk word gekenmerk deur afsondering, eenvoudiger leef, vas en gebed sodat ons nader aan Jesus kan groei.

’n Stiltetydgids (Afr. + Eng.) is beskikbaar teen R25 om ons op hierdie reis te begelei tot by die kruis en die opstanding daarna.  Dit kan ook op ons webwerf afgelaai word.

 

Ek wil bietjie praat oor sakramente wat ons herdenk in ons geloof.

Die nagmaal en die doop is ‘n simboliese handeling.  Wat is ‘n sakrament?

HAT: Genademiddel afkomstig van Christus, sigbare teken deur God ingestel om die mens sy belofte van vergewing van sondes te waarborg en hom dit beter laat verstaan.

Is sakramente of “rituele” belangrik?

Hoe belangrik is dit in die Bybel?

Dink bv. aan die O.T. kultuur – baie simbole, rituele.  Altaar, ‘n tabernakel, ‘n ark.

N.T. – koms van Jesus.  Wyse manne kom met wierook en mirre.  Alles simbole.

Jesus se lewe was ook vol rituele.  Hy stel die nagmaal in – Matt. 26:26.

In moderne tye het ons veral in die kerk baie minder simbole.

Dit is hoofsaaklik a.g.v. ‘n reaksie op baie van die rituele in die tyd van die reformasie.

Baie van die gebruike en rituele het ontaard in bygelowe.

Die simbool het nie meer van iets dieper gespreek nie, die simbool self het NB geword.

Jy’t nou nie meer ‘n kersie aangesteek om te bid nie, die kersie self het die krag gehad.

Met die reformasie was daar ‘n groot reaksie daarteen. So is baie goeie dinge ook verlore.

Daarom vandag het ons geloof in ‘n groot mate net iets innerlik en privaat geword.

Dit is het meestal net intellektueel of emosioneel geword.

Maar ons geloof is arm as dit net by hierdie dinge bly.

 

Verstaan is goed – maar dit het ook gevare.  Sekere probleme.

Ons begin naderhand glo, dat alles verstaan moet kan word.

En daarom die dag wat jy nie kan verstaan nie, dan tuimel jou geloof inmekaar.

Maar daar is ook iets misterieus, veral as dit by God kom.  Ons kan nie altyd verstaan nie.

 

Oorbeklemtoning van verstaan verhinder ook baie keer gehoorsaamheid.

Want ‘n verhouding met God bestaan dikwels daaruit dat ons in gehoorsaamheid dinge doen nog voor ons verstaan hoekom ons dit moes doen.

Kan ons God verstaan?  Hoe sal ons altyd Sy planne en opdragte kan begryp?

Soms doen Hy maar net soos wat ons met ons kinders doen.

“Doen net wat ek sê.  Hoekom?  Want ek weet beter.”

God weet beter, Hy sien verder en groter as ons.

 

Nog ‘n gevaar van verstaan (begryp) is ‘n valse gerustheid.

Omdat ek iets verstaan, dink ek dat ek dit ook bemeester het.

Jy kom nou net van ‘n gebed seminaar af, en nou is jy hierdie magtige bidder.

Dis nie waar nie.  Verstaan laat baie keer die doen, die aksie agterweë.

Ons geloof het baie meer te doen met doen as met inligting bemeester en verstaan.

 

Hoekom het ons geloof hierdie simbole of sekere rituele nodig?

Dit bou geloofsherinneringe.

Wat gebeur met al die geloofshelde in die Bybel?

Elke keer as iets groot met hulle gebeur, wat doen hulle?  Bou ‘n altaar.  Daar is ‘n fees.

Selfs vir toekomstige geslagte word ‘n fees ingestel of ‘n monument gebou sodat hulle kan sien en vertel kan word.

Ons is arm as ons nie dit in ons lewe het nie.  Dit is soos ‘n familie wat niks foto’s of videos van hulle het nie.  Niks om te onthou nie.  Alles word vergeet.

Dit was juis die aanklag van die Here teen sy volk.  Hulle het te gou vergeet.

Ps. 106:13 “Maar hulle het gou Sy werke vergeet…”

Ons doen dit in ons verhoudings.  Dink aan verjaarsdae, huweliksherdenkings ens.

Maar skielik as dit by ons geloof kom dan voel party mense hierdie dinge is verkeerd.

Ons moet mylpale, herinnerings, simbole hê in ons geloof.

Jos. 4:3-6 “Neem vir julle … van die plek waar die voete van die priesters vas bly staan het, twaalf klippe en bring dit saam met julle deur en sit dit neer op die slaapplek waar julle vannag gaan oorbly. … sodat dit ’n teken onder julle kan wees. As julle kinders later vra en sê: Wat beteken hierdie klippe vir julle?  moet julle vir hulle sê: Omdat die water van die Jordaan afgekeer is voor die verbondsark van die Here by sy deurtog deur die Jordaan—die water van die Jordaan is afgekeer; daarom is hierdie klippe as ’n aandenking vir die kinders van Israel vir altyd.”  OAV

Daar moet goed in ons lewe wees wat mense laat vra – nou hoekom het jy dit gedoen?

Goed wat my ‘n kans gee om te vertel van my geloof, hoekom ek iets gedoen het.

 

Sakramente of rituele betrek ook my liggaam by my geloof.

As ek net in die denke en die emosies bly, dan is daar ‘n groot stuk jou geloof wat verlore raak.

 

Ons liggame is belangrik vir God.

Ps. 63:5     “Ek sal my hande ophef om u Naam te prys.”  NAV

Ons liggaam is die tempel van die Heilige Gees.  Met die liggaam verheerlik jy God.

En geloofshandelinge of rituele help jou, om jou liggaam betrokke te kry in jou geloof.

Rom 12:1  “Take your everyday, ordinary life—your sleeping, eating, going-to-work, and walking-around life—and place it before God as an offering.”  Message

Hoekom gebruik ons die nagmaal – een van die redes, dit betrek my liggaam.

Natuurlik in my aanbidding ook, sing, hande ophef, buig voor die Here.

Als is liggaamlike handelinge wat my geloof prakties maak, en nie net ‘n kop saak nie.

 

Kom ons praat eerstens oor die simbool van die DOOP.

Doop van gelowiges is ‘n simbool van ‘n begrafnis wat plaasvind.

Rom. 6:4   “That is what happened in baptism. When we went under the water, we left the old country of sin behind; when we came up out of the water, we entered into the new country of grace—a new life in a new land! That’s what baptism into the life of Jesus means. When we are lowered into the water, it is like the burial of Jesus; when we are raised up out of the water, it is like the resurrection of Jesus. Each of us is raised into a light-filled world by our Father so that we can see where we’re going in our new grace-sovereign country.”  Message.

Gaan lees maar gerus die Afr. vertalings ook, dit dra dieselfde gedagte oor.

Die gelowige doop is ‘n simbool van ‘n begrafnis en ‘n opstanding.

Dit is die aflê van ‘n ou soort lewe wat sterf en die opstaan van ‘n nuwe lewe in Jesus.

Daarom is dit moeilik om dit van toepassing te maak op iemand wat nie regtig ‘n ou lewe het nie.

Paulus sê die doop is ‘n simbool.  Jy woon jou eie begrafnis by.

Jy staan op uit die dood, net soos Jesus. Jy is ‘n nuwe mens en begin nou ‘n nuwe lewe.

Daarom is dit ‘n ritueel vir mense wat tot die besef gekom het dat hulle ou lewe nie vir God aanvaarbaar is nie, en dat hulle ‘n nuwe lewe saam met Christus begin het.

Kol. 2:12   “Toe julle gedoop is, het daar ’n geestelike begrafnis plaasgevind: geestelik is julle saam met Christus begrawe. Dit het nie vir julle die einde beteken nie, maar dit was eintlik vir julle ’n nuwe begin. God het Christus immers uit die dood en die graf laat opstaan. Saam met Christus is elkeen wat aan Hom behoort ook soos Christus opgewek, deurdat julle nie daaraan twyfel nie maar vas glo dat God die krag het om dit te doen.”  Boodskap

Die doop het ook ‘n verdere simbool.  ‘n Simbool van reiniging.

In Hand. 22 lees ons van Ananias die soldaat en Paulus wat vertel van sy bekering.

Hand. 22:16       “En nou, waarom versuim jy? Staan op, laat jou doop en jou sondes afwas, terwyl jy die Naam van die Here aanroep.”  NAV

Die woorde laat my nogal dink, wat laat jou versuim?

Dit spreek van ‘n heiliging en ‘n afwas van sonde.

Die dag van my doop sal my altyd herinner dat Christus my gereinig het.

Die doop maak jou nie ‘n gelowige nie – dit is die bewys dat jy reeds ‘n gelowige is.

Die doop self red jou ook nie.  Slegs wedergeboorte en geloof in Christus red ‘n mens.

Die doop kan vergelyk word met ‘n trouring.

Dit is ‘n uiterlike teken van ‘n besluit wat jy in jou hart teenoor God gemaak het.

Hoekom staan ons voor mense die dag wanneer ons, ons huweliksbeloftes aflê?

Dit maak my verantwoordbaar teenoor die ander persoon en almal wat daar was.

 

Daar is baie mense wat twyfel in hulle redding.  Maar as jy hierdie mylpaal, hierdie simbool het, dan kan jy verwys na daardie dag wat jy ‘n besluit gemaak het.

Doop is die manier waarmee Christene hulle met die werk van Jesus identifiseer.

Dit gebeur wanneer iemand ‘n persoonlike keuse gemaak het om ware volger van Jesus Christus te word.

 

Nog ‘n manier waarop ons met die werk van Jesus identifiseer is deur:

Die NAGMAAL.  Nagmaal is ook ‘n simbool van iets.  Nagmaal bring die vraag:

Onthou ek nog wat Christus vir my aan die kruis gedoen het?

Soos ons in die begin gesê het.  Ons vergeet.  En ja, ons vergeet selfs die betekenis van die kruis en die impak van Jesus se sterwe op ons lewens.

En die nagmaal is daardie herinnering – Jesus het Sy lewe en sy bloed vir my gegee.

Die essensie van die nagmaal kan in een woord opgesom word:  ‘onthou!

Luk. 22:14-20    “Teen sononder het die ete begin. Jesus en al twaalf wat Hy vroeër as sy apostels gekies het, was saam met Hom daar. Hy sê toe vir hulle: “Ai, as julle net weet hoe Ek uitgesien het na hierdie paasmaaltyd saam met julle. Dis my laaste ete saam met julle voordat my swaarkry en lyding begin. Ja, Ek sal vir seker nie weer so feesvier voordat God se nuwe wêreld in al sy glorie hier is nie!”

Toe vat Jesus die beker met die wyn. Nadat Hy God daarvoor dankie gesê het, sê Hy: “Neem die wyn en deel dit onder julle almal uit. Weet julle, Ek sal eers weer so saam met julle wyn drink as ons daardie nuwe hemelse wyn aan my Vader se tafel drink!” Toe vat Jesus die brood, sê vir God daarvoor dankie, breek dit in stukke en gee dit vir sy dissipels. “Vat dit en eet,” sê Hy. “Dit is my liggaam. Dink elke keer aan My as julle saam hierdie brood breek en eet. Onthou dan dat Ek my lewe vir julle opgeoffer het.” Toe almal klaar geëet het, vat Jesus weer die beker wyn en sê: “Hierdie beker is die teken en die bewys dat God ’n splinternuwe ooreenkoms met julle maak. My bloed wat binnekort gaan vloei, sal al julle sondes wegwas. Dit sal maak dat julle in ’n nuwe verhouding met God staan.”  Die Boodskap

Kan jy jouself indink as jy om daardie tafel gesit het?  As die Een wat jy liefhet so iets sê?

Wat sê Jesus vir hulle?

Doen dit (gebruik die nagmaal) wanneer Ek weg is sodat julle My kan onthou.

Jesus het geweet dat ons ‘n tendens het om te vergeet.

Baie vinnig is ons op ons eie pad en ons het heeltemal van God vergeet.

Hoekom bou ons monumente?  Om ons te help onthou.

Hoekom neem ons foto’s?  Om ons te help onthou.

Die nagmaal is een van die betekenisvolste momente in elke gelowige se lewe.

Dit is die plek waar ons weer herinner word aan die verbond (kontrak) wat God met ons aangegaan het.  Die nuwe lewe wat God vir ons moontlik gemaak het.

By Impetus Gemeente sê ons dat groter kinders aan die nagmaal mag deelneem wanneer hulle ouers verseker is dat hulle die nagmaal verstaan en weet waaroor die nagmaal gaan.

Dit is iets groots, dit is nie maar net ‘n broodjie en druiwesap nie.

1 Kor. 11:27-31 “Elkeen wat op ’n ongepaste wyse van die brood eet of uit die beker van die Here drink, sal skuldig wees aan sonde teen die liggaam en die bloed van die Here. Maar elkeen moet eers homself ondersoek voor hy van die brood eet en uit die beker drink, want hy wat eet en drink sonder om te besef dat dit die liggaam van die Here is, bring daardeur ’n oordeel oor homself. Daarom is daar baie swakkes en sieklikes onder julle en sterf daar baie van julle. As ons onsself vooraf reg ondersoek het, sou ons nie onder die oordeel gekom het nie.”  AFR83

Waaroor gaan hierdie “eers homself ondersoek” voor ek die nagmaal gebruik?

Dit gaan daaroor dat ek in my eie lewe moet selfondersoek doen om seker te maak dat daar nie dinge is wat n bespotting maak van hierdie heilige sakrament nie.

Waaroor praat God met my op hierdie stadium van my lewe?

Wat verwag Hy miskien van my i.t.v. my houding en optrede teenoor ander mense as ek na die lewe van Jesus kyk en hoe Hy vergewe het en liefdevol opgetree het?

Maar die nagmaal is ook ‘n feesmaal.  Dit is ‘n feesmaal dat iets wonderliks in my lewe gebeur het.  Ek vier ook dat my hele lewe verander het die dag toe ek Jesus ontmoet het.

Dat ek verlore was en nou ‘n nuwe lewensrigting gekry het deur geloof in Christus.

Gebed:

Ons Vader wat in die hemel is, laat u Naam geheilig word; laat u koninkryk kom; laat u wil ook op die aarde geskied, net soos in die hemel. Gee ons vandag ons daaglikse brood; en vergeef ons ons oortredinge soos ons ook die vergewe wat teen ons oortree; en laat ons nie in versoeking kom nie maar verlos ons van die Bose. Want aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in ewigheid. Amen.