[su_audio url=”http://impetus.co.za/wp-content/uploads/2014/10/Hoop-is-oppad_10-Aug-2014-WEB.mp3″]

‘n Mens hoef seker nie te veel te sê of te ver te gaan om te sien hoe min hoop mense deesdae het nie.  Daar is soveel negatiwiteit om ons vandag. Die ekonomie druk, wat verhoudings onder druk plaas.  So kan ek aangaan en aangaan.

So, as jy nie vandag met ware hoop lewe nie, sal jy baie gou negatief, moedeloos en hopeloos raak. Maar waar vind jy hoop?  As iets met jou gebeur vandag wat jou plat slaan en onkant vang, wat doen jy om more weer op te staan met nuwe hoop dat dinge gaan uitwerk?  Kom ons wees eerlik, ons almal kry dae, partykeer weke wat ons depressief raak en dinge nie vir jou uitwerk nie.  Wat maak jy dan?

Ps. 42:6     “Waarom is ek so in vertwyfeling en waarom kerm ek so?”  Vertrou op God! Ja, ek sal weer vir Hom ’n loflied sing.  Hy is my helper en my God!”  AFR83

Mens kom partykeer op hierdie plek en dan moet jy vir jouself preek en jouself regruk anders gaan jy afsak in ‘n donker diep gaan waar jy baie moeilik gaan uitklim.  Maar hier is die dilemma:  Om op God te hoop kom nie natuurlik vir ons nie.

Hoop is nie ons default of verstek opsie nie.  Negatief, krities en moedeloos is die gevalle natuur wat ons het se defaultopsie.  Dit is ‘n stryd, dit is ‘n geveg.  En party dae wen jy die geveg en ander dae verloor jy die geveg.  John Piper praat van:

Hoop is ‘n reservoir vir emosionele sterkte

– Wanneer iets sleg of onaangenaam gebeur kyk ek in my emosionele reservoir vir hoop en krag om die slegte ervaring te absorbeer met goeie gedagtes.

As ek dit nie doen nie dan verval ek in selfbejammering of selfregverdiging.

– Wanneer my beplanning nie uitwerk nie – Ek raak siek, dinge gaan nie soos ek dit beplan het nie dan kyk ek in my emosionele tenk vir hoop of krag om aan te gaan en nie op te gee nie.

Nou, die groot vraag:  Wat is die bron van jou HOOP?

M.a.w. wat gebruik jy om daardie emosionele tenk van jou vol te maak met HOOP?

Vir meeste mense is dit tydelike goed.  My gemak, iets wat ek koop en my lekker laat voel, iets wat ek doen en my genot gee, iemand wat ek mee praat en my weer positief maak.

Hier is die dilemma daarvan:  As dit iets tydelik is dan gaan dit nie hou nie of dit sal later nie meer genoeg wees om jou tenk vol te maak nie.

HOOP lek uit jou emosionele tenk uit.  Dit is amper soos Simson se hare wat gesny word en hy sy krag verloor en dit vat lank voor dit weer terug groei en weer vol is.

“Ons besit nooit hoop nie. Dis iets wat ons elke dag nuut en vars moet leer. Ons bly beginners vir wie God elke oggend uit genade ons ʼn nuwe kwota hoop moet gee”

Wat is Bybelse HOOP dan?

‘n Vaste verwagting en begeerte vir iets goeds in die toekoms.

Hoop is nie wiskundig of logies verstaanbaar nie.

As jy twee appels het en nog twee bysit dan sal jy sekerheid hê dat daar logies vier appels sal wees.

Maar wanneer dit kom by HOOP dan werk dit nie op logika nie.

Hoop werk op ‘n morele sekerheid nie ‘n logiese sekerheid nie.

HOOP is gebaseer op aksies van jou wil.

Morele sekerheid is gebaseer op die commitment van mense se wil.

Wat ook al te doen het met ons wil, raak is saak van morele sekerheid en dit skep hoop in ons lewe.

Illustrasie:  Ek en my vrou Vanessa het feitlik 15 jaar van bewyse van die commitments van ons wil en God se genadige wil dat ons getroud is.

Wanneer ons praat van ons toekoms, dan praat ons nie van gewone hoop as ons sê ons hoop dat ons getroud sal bly nie.  Ons praat van ‘n vertroue en sekerheid.

En hierdie sekerheid is nie gebaseer op iets tydelik nie maar op God se karakter en ons eie karakters.  Maar iets kan fout gaan, is dit nie so nie?

Daarteenoor kan ek sê dat ek HOOP dat elke oorlog wat nou op aarde aan die gang is môre sal stop en mense in vrede sal saamleef.

Is dit moontlik?  Ja, dit is wiskundig moontlik maar onwaarskynlik.  Hoekom?

Want ons weet iets van die mens se karakter af en van die menslike wil.

Daar is ‘n sekerheid wat kom wanneer ek die karakter van iemand ken of van ‘n groep mense ken.  Dit is nie onfeilbaar nie, maar daar is sekerheid en vertroue.

Dit dra jou deur die rowwe tye in die lewe.

Bybelse HOOP is nie net ‘n begeerte vir iets goeds om te gebeur nie.

Dit is ‘n versekerde verwagting en begeerte vir iets goed in die toekoms.

Ps. 39:8     “En nou, wat verwag ek, o Here? My hoop is op U.”  AFR53

Wanneer ons sê, “My hoop is op God.” Beteken dit nie my vingers is gekruis en ek hoop vir die beste nie.  Nee, my hoop is gebaseer op God se karakter deur die eeue dat Hy sy kinders dra deur enige storm in die lewe.

Dit beteken in die woorde van William Carey: “Verwag groot dinge van die Here.”

“Moenie aan jou hoop vashou nie. Hou aan Christus vas, die Bron van Hoop.” C. Spurgeon.

So die vraag dan aan my en jou is:  Hoe hou jy aan Christus vas?

As iemand jou sou vra?  Wat doen jy om aan Christus die bron van jou HOOP vas te hou, wat sal jy antwoord?

En dit is waar ek jou vandag wil uitdaag.

Dit is een ding om te sê Christus is die belangrikste persoon in my lewe maar hoeveel tyd spandeer ek met die belangrikste persoon in my lewe?

Dit is een ding om te sê ek glo in ‘n geestelike familie maar maak ek enige moeite om saam met my geestelike familie te wees op ‘n Sondag?  Glo ek God werk op ‘n manier deur Sy liggaam wat ek nie op my eie kan beleef nie?

Jy sien, dit help eenvoudig nie jy weet iets sal jou help en iets is vir jou belangrik maar jy maak nie keuses en besluite om daardie dinge konstant in jou lewe te bou nie.

Ons het vroeër gesê, Hoop lek uit.  Daarom moet jy daagliks by die bron van hoop uitkom.  Ons het ook gesê dat Hoop ‘n aksie van jou wil en karakter is.  Daarom is ‘n intensie om HOOP in jou lewe te bou nie genoeg nie.  Jy moet besluit om dinge te doen sodat jy hoop in jou lewe kan inbou.

Jak. 2:17            “So gaan dit ook met die geloof: as dit nie tot dade oorgaan nie, is dit sonder meer dood.”  AFR53

Iets wat vir jou belangrik is gebeur nie vanself nie, dit kos ‘n besluit om tyd daarvoor te maak sodat die effek daarvan oor die langtermyn op jou lewe kan wees.  Dit geld vir verhoudings, vir jou gesondheid, vir jou finansies, vir alles wat die moeite werd is in die lewe.

En as dit nie vanself gebeur nie, hier is wat ek geleer het:  Dit gaan nie vanself gebeur nie.

Jy gaan dit moet hanteer soos ‘n afspraak elke dag.  Elke week.

As jy ‘n houding het van, ek sal kyk of ek vandag tyd kry om daarby uit te kom.  Raai wat?

As jy ‘n houding het van, dit is vir my belangrik maar ek daar is dinge wat meer dringend is op hierdie stadium in my lewe.  Raai wat?

As iets vir jou belangrik is, moet jy ‘n afspraak maak om elke dag / week daarby uit te kom.

Anders gaan jy eenvoudig nie daarby uitkom nie.

Rom. 15:13        “Mag God, die bron van hoop, julle deur julle geloof met alle vreugde en vrede vervul, sodat julle hoop al hoe sterker kan word deur die krag van die Heilige Gees!”

“Daar is geen hopelose situasie nie, net mense wat hoop verloor het met die situasie.” W Barckley

God is jou bron van HOOP.  Wil jy nie by Hom uitkom in hierdie 50 Dae nie?

Wil jy nie jou tyd saam met Hom oor hierdie reeks, soos ‘n afspraak hanteer nie?

Kyk, as ek ‘n afspraak met jou gemaak het, dan bedoel ek nie, ek sal kyk hoe dit gaan en dan kom ek by jou uit nie.  As ons ‘n dag en tyd vasgemaak het, is dit ‘n afspraak.

Hanteer jou stiltetyd elke dag soos ‘n afspraak.  Sit ‘n tyd daarin, dalk in jou dagboek.

Hanteer jou kerkbywoning soos ‘n afspraak.  Want weet jy wat, God het ‘n afspraak met jou elke Sondag.  En as jy maar net voel, aaagg, ek sal maar sien hoe dinge gaan en of ek lus is volgende Sondag.  Raai wat?

Laastens, daar waar commitments gemaak word kan daar HOOP wees.  Anders bly dit ook net goeie intensies.  Jy weet 90% van die tyd hoe jou week min of meer gaan verloop.

Wil jy nie ook ‘n commitment maak om jou tyd saam met ander gelowiges te sien as ‘n afspraak nie?  Anders, raai wat?  Maak ‘n afspraak om by ‘n selgroep uit te kom elke week.

So, ek wil jou vandag uitdaag om ‘n besluit te neem:

1. Vir 7 weke van volgende week af gaan ek by die Bron van HOOP uitkom elke dag.

2. Ek gaan Sondag sien as ‘n afspraak wat God met my het.  Daarna kan ek dinge doen waarvoor ek lus is maar eers gaan ek my afspraak nakom.

3. En ek gaan ook by ‘n groep gelowiges uitkom.  Ek is deel van ‘n liggaam, ander mense het my nodig, ek het ander mense nodig.  Ek wil ‘n commitment maak in my week by ‘n selgroep uit te kom en my werk en aktiwiteite so in te rig dat ek dit kan doen.

Jeremia 18:1-6

Die woord van die Here het tot Jeremia gekom: Gaan af na die pottebakker se huis toe, Ek sal daar met jou praat. Ek is toe af na die pottebakker se huis toe, en hy was juis besig om iets op die skyf te maak. Maar die ding wat hy aan die maak was uit die klei, het misluk, en hy het toe iets anders gemaak soos hy dit wou hê. Toe kom die woord van die Here tot my: Kan Ek nie met jou doen wat hierdie pottebakker met die klei gedoen het nie, (jou naam) [Israel]? vra die Here. Soos klei in die pottebakker se hand, so is jy in my hand, (jou naam) [Israel].

[su_youtube url=”http://www.youtube.com/watch?v=dDreqXD4MoI”]

Wat is ware Bybelse HOOP?  Dalk eers wat dit nie is nie.

Dit is nie ‘n ‘wishy-washy’ miskien en ‘n onsekere optimisme nie.  Die moderne idee van hoop is dat dit iets is wat jy verwag maar met ‘n onseker vervulling.  Bybelse HOOP is ‘n indikasie van sekerheid.

HOOP is… ‘n sterk en vaste verwagting.

Klaagliedere is nie juis ‘n boek wat meeste mense lees nie.  Dit is moeilik om te verstaan.

Die rede daarvoor is dat dit nog in die O.T. afspeel en die skrywer se idee van God nog nie gevorm was soos wat ons God leer ken in die N.T. nie.  In kort, die skrywer van Klaagliedere 3 is op moedverloor se vlakte.  Hy voel dat God hulle in die steek gelaat het.

Die konteks daarvan was dat hulle in ballingskap geleef het.  M.a.w. hulle was deel van die groep Judeërs wat ontvoer was deur die Babiloniërs en wat soos slawe moes werk vir hulle.

Dit wat hulle elke dag beleef het was afgryslik.

Hulle het hulle land verloor, hulle tempel verloor (hulle het gedink God bly daar) en hulle hoofstad (wat hulle identiteit gevorm het) verloor.

Die prentjie van God waarmee hierdie skrywer geleef het was dat alles God se toedoen is.  M.a.w. hy leef met ‘n monoteïstiese God.  Goed en sleg kom van die Here af.  Hy het nog nie die bestaan van die bose en ‘n gevalle wêreld verstaan nie.  Hy dink alles wat sleg is, is God wat hulle straf.

So as jy Klaagliedere 3 begin lees voel jy hierdie ou gaan enige oomblik sy polse sny.

Klaagliedere 3:8-11   “Al roep ek en al smeek ek om hulp, Hy weier om my gebed te verhoor.  Hy het my pad met klip toegebou, vir my geen uitkomplek gelaat nie.  Hy is soos ’n beer wat my inwag, soos ’n leeu wat my voorlê, Hy het my eenkant toe gekeer en verskeur, my vermink laat lê.”  AFR83

Hy is kwaad vir God.  As God dan vir hulle omgee en ‘n God van ontferming is, hoekom lê alles nou in so gemors?  Hoekom lyk dit soos ‘n gebrande veld om hulle?

Klaagliedere 3:18-19“Ek het gedink dit is klaar met my en met my hoop op die Here. Die gedagte aan my ellende en my vreemdelingskap is gal en gif vir my.”  AFR83

Hierdie is iemand wat begin twyfel het.  Nie in God se bestaan nie maar in God se goedheid.  Dalk het jy al ook by hierdie plek in jou lewe uitgekom.

Jy doen alles wat ‘n kind van God moet doen.  En tog gebeur daar goed wat ons laat voel dat God sy rug op ons gedraai het.

Jy bid maar iemand wat siek is word nie gesond nie.  Jou besigheid wat soos al die ander geraak deur die ekonomiese resessie.  Jou kind, jou huwelik, jou kom nie reg nie.  Dit is dan wat mens voel, as Hy dan almagtig is, hoekom gryp Hy nie in nie?  En as Hy nie daarvoor verantwoordelik is nie, waarom laat Hy dit toe?

Maar dan kom daar ‘n wending in sy uitkyk in vers 21.

Klaagliedere 3:21-23  “Maar dít sal ek ter harte neem en om dié rede bly ek hoop: deur die liefde van die Here het ons nie vergaan nie; daar is geen einde aan sy ontferming nie, dit is elke môre nuut. U trou is groot.”  AFR83

Wat het gebeur?  Is daar iets waarvan ons nie gelees nie?  NEE.  Daar was geen geestelike oorwinning of deurbraak wat plaasgevind het nie.  Dit is ook nie of hy homself “regruk” en weer geloof “inpraat” nie.

“God se ontferming en genade gee vir my hoop – vir myself en die vir die wêreld.” – Billy Graham

1. HOOP is ‘n bewuswording van ‘n groter realiteit in my.

Hy raak weer bewus van iets wat seker van kinds af aan hom oor en oor vertel is.

God is getrou.  Sy getrouheid en liefde in die verlede bring vir hom weer hoop.

Onthou, niks het verander nie.  Hy ervaar nog steeds lyding en swaarkry.

Hy voel nog steeds dat God hom wil uitwis op die oomblik.

Maar daar kom ‘n nuwe bewussyn by hom: daar is geen einde aan sy ontferming nie.

Dit wat ek nou hier beleef is nie al wat daar is nie.  Daar is ‘n groter realiteit aan die werk.

Vir ons wat die N.T. verstaan kan ons sê dat Christus in my, die Een word op wie ek HOOP.

*Christus IN MY is die HOOP wat lewe.  Nie dit wat ek sien en beleef om my elke dag nie.

Die digter van Klaagliedere sê, “ek is nog nie dood nie.”

En terwyl ek nog nie dood is nie is daar HOOP wat hier binne my aan die lewe is.

So seker soos die son wat elke dag weer opkom, so seker is dit dat God se liefde en ontferming daar is.

Dan is dit ons teksvers van hierdie week:

Klaagliedere 3:24       “Ek sê vir myself: Die Here is my lewe, daarom hoop ek op Hom.”

Hy sê dat hy alles verloor het.  Sy land, sy tempel, sy koning.

Al erfdeel wat hy oor het, is die Here self.  Al die ander goed wat my so valse hoop gegee het, is weg.  Nou het ek Hom alleen, en daarom kan ek weer HOOP.

Die hoop van die digter bly broos en breekbaar. Hier is geen goedkoop waarborge nie.

Klaagliedere 3:29       “Miskien is daar hoop…”

Al wat hy het, is God se beloftes, maar dit is vir hom genoeg.

2. HOOP is gebaseer op God se karakter en beloftes.

As jy verder lees sal jy sien dat hy nog worstel met die Here wat hom straf.

Maar wat hy sê is al straf God my nou, in Sy hart, in Sy karakter is Hy ‘n God wat liefdevol is en wat Hom ontferm.  Daarom is daar HOOP.  Daarom wag ek op die Here.

‘n Mens sien nie ‘n verandering in sy tydelike omstandighede nie.

‘n Wonderwerk gebeur nie en daarom het Hy weer HOOP nie.

Al wat gebeur is dat hy bitter eerlik sy hart teenoor God uitstort en uit hierdie worsteling groei nuwe hoop.  Hy maak hom vas aan God se karakter en sy beloftes.

Al voel dit nou of Hy my afbreek, Hy gaan my weer opbou.  Moeilike tye is nie vir altyd nie.

Daar is ‘n groter realiteit wat in my lewe aan die werk is, meer as net die hier en nou.

En omdat ek weet en gesien het hoe God in die verlede met liefde en genade opgetree het, weet ek, Hy gaan weer in die toekoms my lot verander.

“Die Christelike hoop is nie dieselfde as “the power of positive thinking” nie; die Christen se hoop lê in die wete: Selfs in my uiterste nood is God steeds daar; selfs in my diepste eensaamheid is ek nie alleen nie, want Hy is deur sy Gees by my. Ek weet dat my lewe opgeneem is in God se groter verhaal. My pyn, my verlies… is in God se hande – nie omdat Hy dit bewerk het nie, maar omdat Hy dit in sy hande neem en daarmee werk sodat daaruit iets goeds kan voortkom. Wát die goeie is wat God vir ons bewerk, dit verstaan ons nie altyd nie. Baiekeer weet ons dit eers heelwat later, en soms nooit nie. Maar Christelike hoop is om te weet dat my lewe en my lotgevalle in die goeie Vader-hande van God is – dieselfde hande waarmee Hy besig is om ‘n nuwe, beter wêreld tot stand te bring.”  Andre Bartlett

3. Wanneer jou hoop vervaag, fokus dan op die Here.

Wie is die bron van jou hoop?

Ons het 2 weke gelede gesê dat Hoop soos ‘n emosionele tenk is wat vol is of leeg is.

Ek dit vra ‘n aktiewe commitment van my kant af om seker te maak dat die tenk vol is.

Dit is amper soos die Israeliete wat elke oggend moes uitgaan en manna gaan optel het.

Hulle kon nie vandag gister se manna eet nie.

Daar is iets wat met ons gebeur die oomblik wanneer ons elke dag weer manna optel.

Die oomblik wanneer ons bewus raak van die groter realiteit in ons lewe.  Die H.G.

Daar is iets wat in ons gebeur wanneer ons Sy genade en ontferming ervaar more oggend.

Klaagliedere 3:23       “… daar is geen einde aan sy ontferming nie, dit is elke môre nuut. U trou is groot.”  AFR83

As dit dan elke more nuut is, dan beteken dit tog dat die lewe ons slaan en dat ons hoop gaan verloor.  Soos wat die dag aangaan, lek die hoop in ons lewe uit.

Teen vanaand is ons moedeloos en voel ons niks is die moeite werd nie.

More oggend moet ek weer kom by die bron van my HOOP.

Anders begin ek met ‘n agterstand, anders is ek more pessimisties en negatief.

Dit is amper soos beskerming.  As ek my kind gister beskerm het teen gevaar en ek los hom vandag alleen in die gevaar, dan help dit min dat hy roem op my beskerming van gister… Dit moet elke môre nuut wees.

Rom. 8:24-25     “Ons is immers gered, en ons het nou hierdie hoop. Wat ’n mens al sien, hoop jy tog nie meer nie. Wie hoop nog op wat hy reeds sien? Maar as ons hoop op wat ons nie sien nie, wag ons daarop met volharding.”  AFR83

Ons ervaar en ons wag op ‘n groter realiteit in ons lewe.  Partykeer sien ons hierdie perfekte wêreld van God in ons gebroke wêreld maar meeste van die tyd sien ons dit nie.

Partykeer kom daar ligstrale van liefde, regverdigheid en vrede.

Meestal deur God se kinders.  Maar die volmaaktheid het nog nie gekom nie.  Dit kom nog.

Daarom het ons HOOP.  Ons steek ‘n lamp op in ‘n donker wêreld.  Maar die Lig wat elke stukkie donker gaan verdryf kom, ons leef met die belofte.

Wanhoop en moedeloosheid is om in die donker te bly sit. Hoop is om ‘n lamp op te steek.

Dit is nie baie moeilik om soos die digter van Klaagliedere te voel nie.

Veral nie as jou prentjie van God soos die man s’n lyk nie. En die prentjie lyk min of meer so. God is ʼn goeie God. God is soos ʼn goeie oupa wat alles wat in hierdie wêreld gebeur bestuur. En as jy sy kind is, sal Hy keer dat niks wat sleg is met jou gebeur nie. En dan kom die ontnugtering.  Iets gebeur met jou wat met die volgende persoon gebeur.

Maar wat laat hom dan verander?

Wat ontdek hy as hy kyk na die afgebrande stad en die tempel wat ʼn ruïne geword het? Wat tel hy tussen die rommel van die stad op om met homself saam te neem die toekoms in? Vir God…! Dis die die verrassende ding van twyfel. Twyfel worstel met God, maar wil ook nie sonder God nie. As jy weet waarvan ek praat sal jy ook weet dat twyfel met die Here stoei en sê, Here ek verstaan jou nie, maar ek kan/wil jou ook nie los nie!

Dis min of meer wat met die klaer in Klaagliedere 3 gebeur. Hy mor en klae oor dit wat met hom gebeur het, en tog hou hy aan God vas. Want al verstaan hy op hierdie moment nie vir God nie, gryp hy vas en klou hy vas aan dit wat hy wel van God ken.

Ek verstaan God nie op hierdie moment in my lewe nie, weet ek v. 22, sy liefde is groot.

Al voel dit vir my asof ek klippe kou, weet ek ook v. 22, daar is geen einde aan sy ontferming nie.

Al voel dit vir my asof hy my alleen gelos het, v. 23 weet ek dat U trou is groot – U sal my nooit los nie!

Selfs Jesus worstel en klae by God. “My God, my God, waarom het U my verlaat?

So asof Hy daarmee wou sê, ek verstaan nie. Waarom die lyding? Waarom die swaar? Het U my nou heeltemal alleen gelos?

Dis woorde van Iemand wat met God worstel. Maar dan net voor Hy sy laaste asem uitblaas, bid Hy die gebed wat elke Jood van kleins af leer om te bid as die son begin sak. Die aandgebed – “Vader, in U hande gee ek my gees oor….”

Ek verstaan nie, maar Ek hou aan U vas!

Jes. 40:29-31     “Hy gee krag aan dié wat moeg is. Hy maak die kragteloses sterk. Selfs jongmense raak uitgeput en afgemat. Baie jongmense struikel en val. Maar dié wat hulle hoop op die Here stel, sal hulle krag terugkry. Hulle vlieg hoog, soos arende. Hulle sal hardloop en nie moeg word nie. Hulle sal loop en nooit vermoeid word nie.”  NLV  “He gives power to the weak and strength to the powerless. Even youths will become weak and tired, and young men will fall in exhaustion. But those who trust in the lord will find new strength. They will soar high on wings like eagles. They will run and not grow weary. They will walk and not faint.”  NLT

Ons almal maak sekere veronderstellings oor die lewe, oor God, oor onsself, oor ander mense in die lewe.  Wanneer hierdie veronderstellings wat ons het ooreenstem met ons realiteit dan het ons ‘n redelike gelukkige lewe en maak dinge sin.  Maar wanneer ons veronderstellings nie ooreenstem met ons realiteit nie, word ons deurmekaar, kwaad en ontnugter.  Ons wat gelowiges is hanteer hierdie ontnugterings met allerhande vooropgestelde idees van hoe God werk in ons lewens.

Jes. 49 sê dat ons name op Sy handpalms gegraveer is en dat ons beloning by Hom is.  Ons lees hier in Jes. 40 wat geskryf aan mense is wat in ballingskap geleef het dat hulle nuwe krag sal kry wanneer hulle op die Here en Sy teenwoordigheid wag.  Hulle sal soos arende vlieg, hulle sal hardloop en nie moeg word nie, hulle sal loop en nie vermoeid raak nie.

Hoe kry mens hierdie HOOP en KRAG by die Here, wanneer jy op Hom wag?

Hoe werk God?  Wat moet ons van Hom verwag?

Ek dink ons antwoorde op hierdie vrae word verskillend beantwoord afhangende die teologie wat jy glo.  M.a.w. dit wat jy glo oor God se betrokkenheid in ons lewens.

Ek het vriende wat sterk Calvinisties is.  Wanneer jy so met God werk dan glo jy dat God verantwoordelik vir alles op hierdie aarde is.

Die wêreld is ‘n verhoog en ons is die spelers op hierdie verhoog.

God beplan en beheer alles, ons lewe, selfs ons keuses en ons gaan net deur die bewegings.

Dan het ek vriende aan die ander kant van die spektrum wat wonder of God enigiets doen hier op aarde.  Vir hulle het God alles geskep, Hy het alles as’t ware opgewen en nou staan Hy op ‘n afstand en kyk hoe dinge afspeel hier op aarde.

God het vir hulle die karakters gereed gekry, die gordyne gelig en dan sit Hy agteroor en kyk wat gaan hier gebeur.

Ons die karakters hier op aarde worstel so goed as wat ons kan en op ‘n dag gaan God weer kom en die gordyne laat sak oor alles hier op ons planeet.  Intussen is alles aan ons oorgelaat.

As God dan sê dat ons HOOP en nuwe KRAG sal kry wanneer ons op Hom wag, hoe werk hierdie beloftes in ons lewe?

Terwyl ek hieroor gedink het en oor hierdie teksgedeelte stil geraak het, het ek gesien dat God sy belofte hou op verskillende maniere:

1. Hulle vlieg hoog, soos arende – God se wonderwerkende ingrypings.

Een manier hoe God betrokke raak in ons lewens is wat ons sal noem ‘n ingryping of intervensie van die Here waar Hy in ons moeilike situasie ingryp en dit wegneem.

Dit is gewoonlik wanneer ons praat van ‘n wonderwerk.

‘n Voorbeeld in die Bybel is waar die Israeliete uit Egipte is en hulle kom by hierdie groot see.  Die Egiptenare het hulle agterna gesit en hulle vasgekeer teen die Rooi See.

In daardie oomblik sien ons God doen iets wat Hy baie keer sedert daardie tyd gedoen het:

Eks. 14:13-14    “Moses het die volk geantwoord: “Moenie bang wees nie. Staan net daar waar julle is en kyk hoe die Here julle vandag red. Hierdie Egiptenaars wat julle vandag hier voor julle sien, sal nooit ooit weer gesien word nie. Wag en kyk! Die Here sal in julle plek veg.”  NLV

In daardie oomblik maak die Rooi See oop en hulle trek deur die see op droë grond en toe die Farao se weermag deur kom gaan die see toe en vernietig hulle vyande.

Ek dink aan die blinde man in Lukas 18.  Al wat hy sê is, “Jesus, Seun van Dawid wees my genadig!”  Dan vra Jesus vir hom wat hy vir hom kan doen.

Luk. 18:42-43    “Sien weer! Jou geloof het jou gered Eensklaps het die man weer gesien; hy het Jesus gevolg en God geloof.”  NLV

Dit was dit.  Hy kon sien.  Nie modder aan sy oë smeer nie.  Nie ‘n oogspesialis wat hy moes gaan sien nie.  Net ‘n paar woorde en hierdie man kon sien.

Wanneer ons bid, in ‘n krisis is, is die eerste ding wat in ons gedagtes opkom dat God ‘n wonderwerk gaan doen.  Ek weet nie hoekom nie maar dit is so.

Miskien gaan dit terug na ons babajare toe, dat ons ‘n geluid maak en ons kry wat ons wil hê en ons word voor gesorg.

Die van ons wat in die kerk groot geword het is ook meestal vertel van ‘n God wat so werk.  Hy gryp in, Hy doen wonderwerke, Hy verander natuurwette.

Die gevaar is dat ons begin glo dat dit die enigste manier is hoe God werk of dan ten minste dat dit die hoof manier is hoe God werk.

As jy met so prentjie van God werk gaan jy op een of ander stadium ontnugter raak en jou geloof gaan erg skade lei.

Hy werk soms so, maar dit is meer die uitsondering as die reël dat God so werk.

Daar is nog maniere hoe God sy beloftes hou.

2. Hulle hardloop en word nie moeg nie – Soms werk God saam met ons

Nie net is daar ingrypings van die Here nie, somtyds het God wat interaksie met ons.

God kom en Hy doen nie ‘n absolute wonderwerk nie – Hy stel ons in staat om ‘n verskil te maak in ons omstandighede.

‘n Bybelse voorbeeld sou Eksodus 3 wees.

In hoofstuk 2 sien ons Moses ervaar hoe sy volksgenote slawe is van die Egiptenare.

Moses maak sy eie plan, Hy slaan ‘n Egiptenaar dood.  Miskien in sy agterkop het hy gedink dat as elke Israeliet dit doen sal die Here hulle bevry van die Egiptenare.

Dit het nie so gewerk nie.  Moses moet vlug uit Egipte en moet in die woestyn vir ‘n klomp skape gaan sorg. Moses se hele lewensverhaal kan opgesom word in drie fases van sy lewe.

Die eerste 40 jaar word hy groot in die paleis as Farao se dogter en dink hy, hy is ‘iemand’.

Die tweede 40 jaar pas hy skape op in die woestyn en besef hy, hy is ‘niemand’.

Die derde 40 jaar van sy lewe besef die ‘niemand’ dat hy ‘iemand’ is.

Toe Moses in sy ‘midlife crisis’ is sien hy ‘n bos wat brand en God praat met hom.

God sê vir Moses die tyd het aangebreek wat Hy ‘n wonderwerk gaan doen. Maar kyk hoe:

Eks. 3:10  “Gaan nou! Ek stuur jou na die farao toe. Jy moet my volk, die Israeliete, weglei uit Egipte uit.”  NLV

Verbeel jou Moses se gedagtes toe God met hom begin praat –  Miskien gaan God nou sy moue oprol en bietjie iets aan hierdie 400 jaar oue situasie doen.

Nee, God sê, jy gaan en Ek gaan saam met jou.

En Moses reageer, Here, ek is saam met hierdie ouens van kleuterskool af, daar is nie ‘n manier wat hulle 2 miljoen slawe gaan laat loop nie.

En die Here sê, Moses, gaan en ek sal saam jou gaan.

God werk.  Moses werk.  Die Israeliete werk. Daar is interaksie tussen God en sy kinders.

Dink maar aan die Groot Opdrag van Jesus toe Hy die aarde verlaat het.  Wat sê Hy?

Matt. 28:18         “Aan My is gegee alle mag in die hemel en op aarde.”  AFR53

Matt. 28:20         “En kyk, Ek is met julle al die dae tot aan die voleinding van die wêreld.”

En wat is ge-‘sandwich’ tussen hierdie twee stellings wat eers vertel van God se almag en daarna van Sy alomteenwoordigheid.

Matt. 28:19         “Gaan dan heen, maak dissipels van al die nasies, en doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees; en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het.”  AFR53

Die wêreld sal nooit hoor van God as hy nie deur Sy Gees in mense se harte werk nie.

Maar die wêreld sal ook nie hoor tensy jy en ek saam met God werk op aarde nie.

3. Hulle sal loop en nooit vermoeid word nie – Soms doen God iets binne ons.

Nie net is daar interaksie tussen God en ons hier op aarde nie.  Daar is ook ‘n inner aksie.

Met hierdie model doen God nie ‘n wonderwerk nie, Hy gee ons selfs nie krag om uit die situasie te kom nie, Hy los ons min of meer waar ons is en doen iets moois in ons lewe.

God se inner aksie in ons lewe.  Hy help ons om die ware EK te ontdek.

Hy help ons om deur ons worsteling met Hom iets van onsself en iets van Hom te besef wat ons nog nooit voorheen ontdek het nie.

Ek dink bv. hier aan Paulus in 2 Kor. 12 wat bid en die Here drie keer vra om hierdie doring in sy vlees weg te neem.  Ons weet nie wat dit was nie.

2 Kor. 12:9         “En Hy het vir my gesê: My genade is vir jou genoeg, want my krag word in swakheid volbring.”  AFR53

Die Here het nie ‘n wonderwerk vir hom gedoen nie.  Die Here het hom ook nie in staat gestel om met sy hulp daardie doring in sy vlees self uit te trek nie.

Die doring is daar gelaat en op een of ander misterieuse manier het God iets moois in sy lewe tot stand gebring.  Hoekom doen God dit soms so?

Ek weet nie en ek verstaan dit nie.  Maar wat ek wel weet is dat God soms so werk en dat ons op God se teenwoordigheid kan reken in sulke tye.

En ook dat God ons Sy genade en liefde op ‘n baie besondere manier so laat ervaar.

Hulle wat op die Here wag kry nuwe krag – en soms a.g.v. God se ingryping vlieg hulle soos arende.  Hulle word gedra bo hulle omstandighede en kan dans tussen die wolke.

Ander kere is daar interaksie met God en dan hardloop hulle en raak nie moeg nie.

Ander kere kan hulle skaars loop, tree vir tree, maar hulle word nie vermoeid nie.

Ek weet nie hoe God op hierdie stadium na jou toe kom nie maar ek weet daar is HOOP vir dié wat bereid is om te wag op die Here en aan Hom vashou met alles wat hulle het.

Ons is besig met ons reeks Hoop wat groei en groei en vandag staan ons stil by Ewigheidshoop.

Ek sal nooit vergeet nie ek het een keer in die verkeer gesit waar ek en klomp ander karre vanuit ’n systraat probeer het om in Circular drive te kom. En die gebruik is die karre in circular drive gee een kar ’n plek en dan ry daai kar en dan die volgende een gee plek en toe dit my beurt is toe ry daardie bakkie die gap toe sodat ek nie voor hom plek kan kry nie, want hy was seker net moeg gewag of laat of iets. Ek beland toe agter hom en op sy canopy is die sticker wat lees. I don’t know what the question is but the answer is Jesus. Ek is jammer maak opdaai oomblik het ek gedink tiepies. Ons het hierdie bumper stickers maar ons leef dit nie.

In die week het ek met ’n paar mense gesels oor ewigheidshoop en ook op ons face book page die vraag gevra en baie mense het die standaard antwoord gegee Jesus of Christus.

Die vraag wat by my opkom vriende en dit is iets wat die Here al ’n tyd lank met my Journey is, is dit nog waar vir my en as dit is hoekom leef ek of ons as sy volgelinge dit nie meer nie?

Hoekom sê ons seker goed maar ons doen dit nie, of dit is nie sigbaar in ons lewens nie. Stefan vd Watt ‘’n sendeling in Japan wat Sondagaand met ons gekuier het, het gesê die ding wat hom die meeste opval as verskil tussen Japan en Suid-Afrika is, dat 80% van Suid-Afrika sê ons is Christene maar hoe min respek ons vir mekaar het in Suid-Afrika. Ouers vir hulle kinders of kinders vir hulle ouers of vir hulle onderwysers ouers vir ander ouers of vir onderwysers.

En die vraag wat by my opkom vriende, die vraag wat ek my self vra wanneer ek in die spieël kyk is hoekom as ek sê Jesus is my ewigheidshoop hoekom leef ek dit nie meer uit nie hoekom getuig my elke dag lewe nie dit nie.

Hoekom is die kerk besig om af te neem en verlaat jongmense tussen 18 en 30 die kerk maar al hoe minder kom terug. En ek vermoed of wat mens hoor is hoekom moet ek terugkom hoekom moet ek kerk toe gaan en die Jesus wat julle as antwoord voorhou volg, en hulle vra die vraag want die hartseer is mense buite die kerk kyk in en sukkel om die verskil te sien tussen ons en die wêreld daar buite. U sien in 1 Petrus 1 kom die skrywer en hy sê die volgende: 1 Peter 1:15 – 16 But just as he who called you is holy, so be holy in all you do; for it is written: “Be holy, because I am holy.” En hierdie Holy beteken dat ons moet anders wees as die wêreld waarin ons leef en anders bedoel ek nie ons moet dink ons is beter of afgesonder nie nee die holy is ons moet leef die lewe van Jesus maar die probleem is die wêreld buite hulle kyk in maar wat hulle sien is nie anders nie, want wat hulle sien is maar ook rassisties gesprekke rondom braaivleis vure, Christene wat mekaar sleg sê op facebook en op blogs,  Christene wat ook maar negatief is, oneerlik is in besigheid deals en ons belasting en justify hoekom ons dit doen. Ook maar selfsugtig is en eie koninkryke bou en nie vrygewig is met geld en tyd en resources nie en ook justify hoekom nie. Vergeet van die wat arm, siek en oud is. Net die minste doen in hulle geloof dat hulle nie skuldig hoef te voel nie.

En die vraag is waar vriende het ons as kerk so verdwaal.  Van waar ons geroep is om anders te wees dat mense eintlik sukkel om die verskil te sien.

En ek vermoed dit is omdat ons opgehou het om die wedloop te hardloop wat Paulus van praat in 1 Kor. 9 die wedloop na die ewige prys.

Tozer skryf in sy boek pursuit of God dat die tragedie van sy tyd in 1948 maar ek dink dis nog meer van toe passing in ons tyd is dat, ons dink die groot boodskap van ewigheidshoop gaan oor om by die kruis van Jesus ‘’n draai te maak jou foute wat jy gemaak het te erken en die beheer van jou lewe oor te gee aan Jesus en off you go nou is jy ok welcome to the family. En dit is belangrik om daar uit te kom maar vriende dis die wegspring punt van die wedloop na die ewige prys toe.

Vriende die probleem is baie van ons het weggespring maar met die jare en soos life happens het ons begin om afdraai paaie te vat. Van ons het begin maar ons is so gefokus op die ewigheids prys dat ons vergeet dat elke tree wat ons gee speel ‘’n rol om by daai prys uit te kom. Braam sê altyd ons lewe hier op aarde is eintlik net ‘’n dress rehearsal vir wat kom hierna. Die ander probleem is soms is ons so gefokus op die nou dat ons vergeet waarheen ons op pad was en wat die prys en rede is hoekom ons in hierdie wedloop is.

Nou hoe kan ons weer begin om die wedloop te begin hardloop of keer dat ons vergeet hoekom ons eintlik in die wedloop is. En ek dink Paulus gee ‘’n paar idees in sy boeke maar ek wil stilstaan by Fil. 3 vers 12 tot 14 en uit die verse kom Paulus en gee ons ‘’n paar idees van hoe ons weer die wedloop doelgerig kan begin hardloop na die ewigheids prys toe.

Ek dink een van die eerste ding wat moet gebeur is dat ons weer begin ontevrede raak met die toestand van ons geestelike lewe of ons verhouding met die bron van Ewigheidshoop God self.

In vers 12 lees ons Nie dat ek dit alles al bereik het, of al klaar volmaak is nie. Maar ek hou aan jaag om dit myne te maak omdat Christus Jesus my Sýne gemaak het!

Paulus kom letterlik en sê vir ons ek het dit nog nie gemaak nie maar ek hou aanjaag daarna toe die Engels sê I press on to take hold. Vriende ons moet begin ontevrede raak met waar ons is geestelik.

U sien net soos Helouise nie sou kon sê sy het die comrades gedoen as sy eenvoudig by die begin streep begin het oor hom geloop het en daar gebly het nie net so kan ons nie net by die kruis kom ons Foute erken beheer oorgee en dis dit nie daar is meer tot  hierdie verhouding met die ewigheidshoop. Jy moet begin en aanhou hardloop tot die einde en dis die middelste gedeelte van die reis wat tel tot die wenstreep.

Iets wat my altyd opval oor my self en ek ander hoor praat is as ons hoor hoe baie tyd Moslems insit in geloof en wat hulle opoffer en doen, dan voel ons skuldig maar dadelik kom ons en sê maar ons God is nie ’n wettiese God nie of ons Pa wil nie he ons moet uitdwang dit doen nie ons Pa of God is ’n God van verhouding hy wil in verhouding met my leef.

My vraag aan ons is staan ons werklik in verhouding met Hom? U sien Paulus staan in verhouding maar hy het nie arrive nie nee omdat hy in verhouding staan is hy ontevrede want hy besef daar is nog meer en is dit nie waar nie hoe dieper ons in verhouding staan hoe meer wil ons met mense kuier en so ook met God hoe dieper ons groei hoe dieper wil ons groei.

Die tweede ding wat Paulus ons leer as ons weer die wedloop wil begin hardloop is.

Deel met jou verlede.

13Nee, broers en susters, ek reken self nie dat ek al is wat ek moet wees nie, maar een ding is seker: ek vergeet dit wat agter my lê, en strek my uit na dit wat voorlê.

Vriende ek sê nie wat in jou verlede gebeur het maak nie saak nie, nee dit maak baie saak maar Paulus kom en dis asof hy besluit dat hy daarmee gaan deel en nie meer dat dit sy toekoms bepaal nie.

Dit is belangrik om terug te gaan sodat jy vorentoe kan gaan. Vriende wat is in jou lewe tans besig om te keer dat jy en jou gesin die wedloop kan hardloop.

In my eie lewe het ek nodig gehad maar steeds nodig om terug te gaan sodat ek vorentoe kan gaan. Ons praat van gesiggies (Leun van jou verlede) in dissipelskap en een van my gesiggies (Leun van die verlede) wat ek meegedeel het maar nog steeds mee sukkel is die gevoel van agterdog. Ek vertrou nie maklik of ten volle nie en alles wat mense vir my gesê het of doen, sal ek heeltyd wonder hoekom sê hulle dit wat bedoel hulle of wat will hulle he en so het ek en hou ek mense op afstand ek laat nie mense te naby my nie en ook nie God nie. Toe ek in dissipelskap begin teruggaan oor waar dit vandaan kom het ek besef omdat ek loss beleef het vroeg in my lewe my pa en ma wat geskei het toe ek 5/6 was, elke einde van die naweek of vakansie as my pa my weer by my ma gaan aflaai het en weggery het, het ek loss beleef en eenkeer het my Pa my afgelaai die Sondagaand maar nooit weer kom oplaai nie toe my pa oorlede is in motorongeluk dis huge loss, die seer van gebroke verhouding met my Ma omdat sy ook maar gesukkel het met haar eie probleme en dan ook vertroue wat gebreek is omdat ek gesoek het na pa figure en hulle nie dit kon wees nie. Dit alles het veroorsaak dat ek mure opbou en ek nooit regtig te geheg raak nie, want dan as hulle wegraak of teleurstel kry ek nie so seer nie. Probleem is ek kon nooit verby sekere punt in verhouding met God kom nie, want ek het Hom nie genoeg vertrou nie. Ek het gesê ek doen maar nie geleef nie.

Om ‘’n leun te oorkom moet jy waarheid in sy plek sit en ek moes waarheid vind. Ek het 2 waarhede gevind, een deur ‘’n vriend wat net een keer harde woorde gesê het vir my van Steve die wêreld gaan nie net oor jou nie, almal is nie uit om jou seer  te maak nie. Die ander waarheid oor God was ek moes besef dat God nie hidden agendas het met my nie, hy wil met my in diep verhouding staan nie omdat dit vir hom iets beteken nie maar omdat dit vir my so baie gaan beteken.

Ek het meer as een gesiggie en ek werk nog daagliks en weekliks aan ander en soms kom van hulle terug.

My vraag vriende is wat is daar in jou verlede wat jy dalk moet begin mee deel sodat jy daai leun kan vervang met waarheid en so weer vorentoe kan beweeg in jou verhouding met God.

Die punt is nie hier om nie terug te kyk nie die punt is ons moet terug kyk sodat ons kan uitstrek na wat voor lê.

Die derde ding wat ons leer van Paulus is:

Strek vorentoe.

14 Ek jaag wenpaal toe, na die hemelse prys wat God deur Christus Jesus aan my gee.

Paulus kom en in 1 Kor. 9:25-26  Al die deelnemers pas absolute selfdissipline toe. Húlle doen dit om ’n prys te wen wat heel gou sal vergaan. Maar óns doen dit vir ’n ewige prys. Daarom pyl ek reguit op die wenpaal af, doelgerig met elke tree wat ek gee. Ek is soos ’n bokser wat met elke hou tref.

Paulus kom en hy leer ons as ons hierdie wedloop vir die ewige prys wil hardloop tot aan die einde dan moet ons begin werk daarna toe. Ons moet soos ’n atleet wees wat self dissipline het en oefen.

Helouise het nie net opgedaag by die comrades nie nee sy het 1000 km voor die tyd gehardloop, ek ken haar goed om te weet dat so lief soos sy vir suiwel is, het sy opgehou om dit te gebruik want sy is allergies daarvoor en dit keer dat sy kan oefen. Sy het of sy lus was of nie gaan oefen en in wedlope deelgeneem, sy het ‘’n running buddy gehad wat haar accountable gehou het, sy behoort aan ’n klub.

Vriende net so moet ons in ons geestelike lewe wees se Paulus, wat vir sekere goed nee sê en ook deur sekere moeilike goed gaan omdat ons weet waarheen ons op pad is omdat ons, ons oog hou op die prys Ewigheidshoop. Paulus hardloop nie doellose nie nee hy is doelgerig in elke tree en hy is soos ’n bokser wat met elke hou tref.

Vriende kom ons begin om op die voorbeeld van Paulus soos ’n atleet te wees deur vir ons goals of eerder dissiplines te stel om meer in ons verhouding met Jesus te groei. Vriende vir elkeen van ons lyk dit anders maar daar is sekere basiese dissiplines waarna God ons nooi soos, om tyd in sy woord te spandeer en daardeur te doen leer ons Hom beter ken en ook wat Sy wil is, Deur tyd in sy Woord te spandeer kry ons tools om elke dag hoop draers te wees of om Holy (anders) te wees.

Hy nooi ons na rus en stilte Ps. 40:10 be still and know that I am God. Dat ons vanuit daai rus kan leef want die probleem met ons tyd is ons is so besig ons survive net ons leef nie meer werklik nie, ons het 2 weke terug gesels oor om te wag en wanneer ons wag salons nuwe krag kry.

Hy nooi ons na gebed toe om ons harte met hom te deel en hy sy hart in ons hart kan uitstort.

Vriende ek wil vra kan ons vir ’n oomblik net rustig raak en ’n face to face oomblik met God hê. Wil jy nie net vir ’n oomblik stil raak en met God connect nie. Dalk het jy die wedloop begin maar die lewe het gebeur en jy het opgehou hardloop en vanoggend nooi God jou om weer te begin.

Vanoggend voel jy dalk ek het nog nooit begin nie maar ek wil vanoggend begin.

Kom ons vat nou ‘’n oomblik en daar waar jy is, wil jy nie dalk net met God praat nie wil jy nie net vir hom sê wat in jou hart aangaan nie. Of as jy net stil wees en rus in hom doen dit nou.

Gebed.