Ons Bou 2015 – Ons bou ‘n lewe van gehoorsaamheid
[powerpress]
Verlede jaar het ons as gemeente in gehoorsaamheid ‘n reuse stap van geloof geneem. Met die Ons Bou – elke druppel tel – veldtog het ons in gehoorsaamheid begin om te bou en geld in te samel vir die gebou. Die Here het vir ons as gemeente ‘n opdrag gegee in:
Nehemia 2:18 “Ek het hulle toe vertel hoe my God sy goeie hand oor my gehou het en wat die koning vir my gesê het. Hulle het gesê: “Kom ons bou!” en hulle het die goeie werk aangepak.”
Verlede jaar April het ons die goeie werk amptelik aangepak. Die van julle wat hier was sou onthou het dat ons gesê het dat ons as gemeente ‘n fase 1A wil aanpak wat ongeveer R8.5 miljoen rand gaan kos. Die projeksies was dat ons die geld met die Here se hulp oor ‘n 2 jaar tydperk sou insamel. Ter selfde tyd het ons gesê dat ons met geld wat gespaar is in die verlede en dit wat ons glo ons kan insamel, so R6.5 miljoen kan insamel.
Dit het ons met ‘n tekort gelos van 2 miljoen oor die 2 jaar tydperk. Wel, hier is ons vandag 13 maande later en ons staan op 52% van daardie bedrag; wat beteken dat daar reeds meer as R4 miljoen ingekom het in hierdie jaar.
Dit is ‘n wonderwerk! In vandag se tye is dit ‘n reuse wonderwerk! Alle eer aan die Here.
Ons het ook gesê dat ons nie aanhoudend gaan terug kom na die gemeente toe met fondsinsamelings inisiatiewe nie. Ons gaan ‘n 2 jaar commitment maak en dit weer re-commit na ‘n jaar. Ons kan nie met Basaars, pannekoeke en ander inisiatiewe verwag om sulke groot bedrae in te samel nie. Daarom is ons nou 13 maande later besig met ‘n 2015 weergawe van Ons Bou – elke druppel tel.
Intussen gaan die bouwerk voort – hierdie week wat kom gaan hulle met ‘n hyskraan die staal van die dakkappe oprig en die tenders vir die bouwerk sal voor die einde van die maand uit wees. Sommige van ons dakmateriale word ingevoer en dit is ook Vrydag op ‘n skip gelaai, en is op pad na Suid-Afrika toe.
‘n Mens romantiseer baie keer ‘n opdrag of ‘n roeping wat jy van die Here ontvang. Ek weet ek doen, dit is exciting. Mens voel jy is deel van iets groot. Jy kry ‘n ervaring dat die Here saam jou in hierdie opdrag is en die aanvanklike opwinding is iets wat ons mens gryp en met jou loop.
Soortgelyk het baie van ons al begin om ons roeping uit te leef en in die begin is dit opwindend maar later raak dit moeilik om die commitment vol te hou. Veral as die opdrag wat jy ontvang het, moeilik is en nogal baie opofferings van jou vra. Jeremia was so iemand.
Jeremia – is ’n jongman, meeste skat hy is in sy laat tiener jare, so 17-18 jaar oud.
Jer. 1:7-8 “Jy moenie sê: “Ek is te jonk” nie. Jy moet gaan na wie toe Ek jou ook al stuur, en alles wat Ek jou beveel om te sê, moet jy sê. Moenie vir hulle bang wees nie, want Ek is by jou, Ek sal jou red. Dit is wat die Here gesê het.”
Jeremia is bietjie huiwerig en hy wonder: teen wie gaan die Here my red? Hoe moeilik gaan hierdie geveg wees? Hy het allerhande vrae. En Jeremia is jonk en avontuurlustig en God sê ek sal jou red, jy hoef nie bang te wees nie.
Hy besluit om die offer te aanvaar en begin te werk in die Here se diens as profeet.
So vinnige voetnota: Party van ons sal die dag onthou, die plek onthou dalk selfs die preek onthou toe ons uitgedaag is om ’n opdrag van die Here te aanvaar en iets in jou sê ‘ja’ en jy besluit, ek is in. Ek is heeltemal in van hierdie dag verder. Ander kan dalk nie die spesifieke geleentheid onthou nie, want dit het meer as ’n proses gebeur.
So gee God vir Jeremia sy spesifieke opdrag. En dit is nie ’n maklike opdrag nie. Sy opdrag is om die draer van slegte nuus te wees. Verskriklike slegte nuus.
Die Here wil hê die jong Jeremia moet van dorpie na dorpie gaan en aankondig: “Omdat julle God vergeet en nie luister na Hom nie, omdat hulle die weduwees en die wat nie vir hul self kan sorg nie, vergeet het, gaan vyandige nasies inkom julle vernietig en wegvoer na vreemde lande toe.”
Hoe sou jy daarvan hou om die draer van nuus soos hierdie te wees?
Hoe sou jy daarvan hou om elke dag aan deure te klop en vir wie ook al oopmaak sê, “Môre mevrou, dit behoort net so oomblik te neem. Slegte goed gaan met julle gebeur, God het genoeg gehad van julle ongehoorsaamheid, alles gaan van hier af sleg met julle gaan, geseënde dag verder…”
Maar dit is presies die tipe boodskap wat Jeremia moes oordra. Nie vir twee of drie mense nie, maar elke dag, heeldag lank, vir maande en maande.
Soos jy jouself kan indink het Jeremia se gewildheid aan aansien as tiener so bietjie skade gely. En as hy in die straat afgekom het, het mense vir Hom gesê, ons ken jou storie, gaan verby, ons het nie tyd vir jou ‘doom en gloom’ nie.
Wie dink jy is jy? Raak weg. Dit het so bietjie van ’n effek op Jeremia gehad. Hy het geweet God het hom hierdie opdrag gegee maar die opdrag is was belaglik. Om gehoorsaam te wees aan die Here is nie altyd ‘n maklike taak nie. Veral as dit jou gemak wegneem en jou beeld laat skade lei. Toe kom God na hom toe en sê iets baie vreemd vir hom daar in Jeremia 19.
God sê gaan na ’n pottebakker toe en koop ’n groot pot en dra dit saam met jou rond. Daarna moet jy wag tot daar ’n groot groep mense bymekaar is en dan moet julle funksie onderbreek en vir hulle vertel wat Ek vir jou gaan sê.
En wanneer die groot skare bymekaarkom en jy maak hulle stil om na jou te luister, raai wat moet jy doen met hierdie groot pot wat jy ronddra?
Kyk wat sê die Bybel?
Jer. 19:10-11 “Jy moet dan die pot breek voor die oë van die mense wat met jou saam is, en jy moet vir hulle sê: So sê die Here die Almagtige: Soos hierdie kleipot gebreek het en nie heelgemaak kan word nie, so sal Ek hierdie volk en hierdie stad breek.”
Dink net jouself in vir ’n oomblik. Wat as ek hier staan vanoggend en ek sê vir julle met ’n pot in my hande:
Ons het julle gevra vir komberse vir die armes en wat doen julle? Julle vergeet. Nog net 20 komberse het ingekom. Ek het julle gevra vir gevriesde kosbakkies. En wat doen julle? Julle laat die armes honger gaan slaap.
En ek breek hierdie pot en ek sê vir julle, dit is wat die Here sê, Hy gaan dit met julle doen.
Kyk, ek dink helfte van julle sal nie volgende Sondag weer terugkom nie.
Jeremia is nie ’n dom nie, hy het presies geweet wat gaan gebeur as hy dit sê.
Hy sê vir God, hulle gaan nie hiervan hou nie! Maar hy is so halfpad in die ding en voel hy moet dit nou maar deursien en nadat hy dit gedoen het, was die mense woedend oor sy optrede.
Voor die stukke opgetel kon word; het ’n groep manne hom eenkant geneem en hom geslaan tot ’n hy byna dood is.
As dit nie erg genoeg was nie, maak hulle hom vas voor die ingang van die stad sodat mense wat in en uit die stad kom, hom in die gesig kan slaan en spoeg en sê, bly stil Jeremia! Genoeg is genoeg. Ons het nou genoeg van jou gehad.
Later word Jeremia vrygelaat en Jeremia gaan feitlik van sy kopaf. Hy raak woedend nie vir die mense wat hom vasgemaak of geslaan het nie, hy raak van sy kopaf van woede vir God. Luister wat hy sê, van die sterkste taal wat enigiemand in die Skrif vir God ooit sê:
Jer. 20:7-8 “Here, U het my omgepraat en ek het my laat ompraat. U is baie sterker as ek, U het my oorweldig. Nou bespot hulle my heeldag, almal lag vir my. As ek praat, moet ek elke keer net uitroep: “Geweld en vernietiging!” Die boodskap wat die Here vir my gegee het, veroorsaak dat almal my aanhoudend spot.”
Om gehoorsaam te wees aan God se opdrag is nie maklik nie. Nadat hy dit van sy bors af het vertel hy vir God hoe hy werklik voel oor sy opdrag.
Jer. 20:14-16 “Ek verwens die dag wat ek gebore is! Mag niemand my geboortedag ooit as gelukkig beskou nie. Ek verwens die dag toe iemand vir my pa die nuus gebring het: “Geluk, jy het ‘n seun!” Mag dié man wees soos die dorpe wat die Here sonder genade vernietig het. Mag hy in die oggend weeklag hoor, en smiddags oorlogsgeskreeu omdat hy my nie voor my geboorte doodgemaak het nie. Ag, kon my ma se liggaam vir ewig my graf gewees het! Hoekom is ek ooit gebore om al die swaarkry en pyn te sien? Moet ek my lewe lank vernedering ervaar?”
Dit is slegte dag vir Jeremia….?
Wat onderliggend lê aan die dinge wat hy hier sê is die begin van hierdie gedeelte.
Jer. 20:7 “U het my omgepraat en ek het my laat ompraat.” “You pushed (misled, deceived) me into this, God, and I let you do it. You were too much for me. And now I’m a public joke.” Message
Hy sê, “Ek het U geglo. Ek was jonk en ek was gretig en naïef en U het dit gebruik om my te mislei vir hierdie verskriklike werk wat U vir my gegee het.”
“Ek voel mislei, in die rug gesteek en misbruik. U het my bedrieg en ek kan nie sê hoeveel ek dit berou nie.”
Vraag: Het jy al so gefrustreerd teenoor God geraak, dat jy afgegaan het teenoor God soos Jeremia het?
Net voor jy heilig begin raak en sê ‘nee’ ek sal nooit so iets doen nie.
Kan ek jou sê wat ek dink meeste mense doen i.p.v. afgaan teenoor God?
Hulle kry ’n moeilike opdrag en hulle gee eenvoudig op.
Hulle stap weg, hulle loop weg van die opdrag wat die Here vir hulle gegee het.
In stilte sê hulle, hierdie is te moeilik, en hulle blameer iemand anders of hulle dink ‘n verskoning uit hoekom hulle nie verder gehoorsaam hoef te wees nie.
Ons as gemeente is besig om ‘n gemeente te bou. Ook ‘n kerkgebou te bou.
En in die begin is dit maklik want ons is opgewonde. Maar dan kom die harde werk.
Dan kom die opofferings. Dan kom vat hierdie gehoorsaamheid aan die vlees en dit raak vir ons moeilik om aan te hou met dit wat die Here vir ons gegee het.
Maar ek wil vir jou sê dat ‘n opdrag of roeping van die Here iets kosbaar is. Om iets vir die Here te doen wat op geslagte na jou nog ‘n impak gaan maak is nie klein nie.
Ek dink partykeer ons ag dit wat die Here vir ons gegee het om vir Hom te doen te gering.
Hoe bevoorreg ons is om hierdie opdrag van die Here gekry het om vir Hom ‘n kerk te bou nie. Hierdie tipe opdragte kry mens net 1 of 2 keer in jou lewe.
Nou, Jeremia se metertjie (julle weet watter een) is in die rooi verby soos wat hy kwaad vir God is. Hy is verneder ens., maar let op wat hy NIE DOEN NIE.
Hy gee nie op nie. Hy stap nie weg nie. Inteendeel, as hy daaraan dink dat hy wil opgee dan kom hierdie woorde by hom op:
Jer. 20:9 “And I can’t stop! If I say I’ll never mention the Lord or speak in his name, his word burns in my heart like a fire. It’s like a fire in my bones! I am weary of holding it in!” NLT
Wat hy sê, is iets wat enige ware volger van Jesus sê: Die enigste ding wat erger is as om iets wat moeilik is vir die Here te doen, is die opsie om weg te stap en te besef dat Hy jou meer gebruik nie.
Die ongelukkigste mense op aarde dink ek is die wat dit gesmaak het om deur God gebruik te word en dan wegstap en niks met Hom te doen wil hê nie.
Moenie dat dit jy wees nie.
Moenie ’n ‘onthou-jy-die-dag’ persoon wees nie. Onthou toe ons… en dan praat jy van iets vêr in die verlede asof dit nooit weer kan gebeur nie.
Wat van vandag? Wat van môre?
Doen eerder wat Jeremia gedoen het, gaan af teenoor God, word miskien kwaad vir Hom, omdat dinge nie werk soos jy dit graag wil hê nie en dan… begin dink hoe jy dit sal mis om vir die Here iets te doen. Begin dan weer waar jy opgehou het soos Jeremia.
Doen die laaste ding wat Hy vir jou gegee het om te doen.
Jer. 20:13 “Sing to the LORD! Praise the LORD! For though I was poor and needy, he rescued me from my oppressors.”
Dit is amper of Jeremia in die spieël kyk nadat hy geslaan is en hy sê, sjoe, ek lyk sleg, hulle het my lelik geslaan, het so paar knoppe MAAR ek leef nog, ek het nog my arms en my bene, ek het nog ’n stem.
Miskien is ek beskerm soos die belofte met my roeping in die begin was, miskien moet ek sing ‘how great is thou faithfulness’ in plaas daarvan dat ek ’n bedankingsbrief begin uitskryf.
Raai wat gebeur met hom, net na hierdie verskriklike pak slae wat hy gekry het en hy pimpel pers geslaan is? Julle almal sit nè?
Hy tree net aan, vir sy volgende opdrag van God af. Hy bid ’n gebed en sê Here, kom ons doen dit weer. Ek is reg.
Hy is so effens minder naïef die keer, hy weet deur gehoorsaam aan God te wees beteken dat hy soms wil opgee langs die pad, maar hy maak net weer ’n ‘commitment’.
En wat gebeur? Nog teenstand kom. Hy hou aan om die boodskap wat die Here vir hom gegee het te verkondig en hulle raak weer geïrriteerd met hom en die keer wil hulle hom vir altyd stilmaak. Lees maar in Jer. 38.
Hulle soek ’n ou put wat nie meer water in het nie, net modder en hulle gooi hom daarin. Hulle maak dit toe en los hom daar om van die honger en koue te sterf.
Hy moes seker by homself gedink het, rondte twee, dit gaan soveel beter…? (Sarkasties)
Hy doen net wat God vir hom gevra het om te doen en kyk waar bring dit hom?
Ek dink hier is die oomblik wat Jeremia besef het, dat dinge dalk nooit beter sal raak nie. Vir hom om gehoorsaam te wees aan sy opdrag gaan nooit groot sukses hê nie, gaan dalk nooit groot deurbrake hê nie, daar gaan nie ’n herlewing kom nie.
Kan jy jou indink dat al beloning wat jy kry, is die feit dat hy gehoorsaam is aan die Here.
Hoe moeilik moet dit nie wees nie? Ek weet van mense wat in dele van die wêreld werk waar hulle in hul leeftyd dalk nooit ’n groot deurbraak sal sien nie.
Hulle missie is soveel moeiliker as wat myne en joune is. Die struikelblokke en opofferings wat hulle families moet maak om vir God te werk is ’n 1000 x meer as wat ek en jy ooit sal maak.
So hier is Jeremia in die put en hy dink dat hy seker hier gaan sterf, maar toe kom ’n regerings verteenwoordiger in die nag en laat hom vry.
En wat dink jy doen hy volgende? Sekerlik dink mens, nou sal hy sy les geleer het.
Sekerlik sal jy nou wegstap van hierdie belaglike opdrag om te wat die Here vir Hom sê. Net ’n totale mal mens sal nog aangaan en aanmeld vir rondte 3.
Reg? Noem dit wat jy wil. Hy gaan terug na God toe en sê rondte 1 was nou nie my beste nie, rondte 2 was nie eintlik beter nie. Maar ek sal aanhou om U woorde te vertel, ek sal nie opgee op die missie wat U vir my gegee het nie. U sê net waar en ek sal gaan.
En hy gaan uit vir ’n derde keer en verkondig die boodskap wat die Here vir hom gee.
Op die ou einde, het die voorspellings en waarskuwings van Jeremia waar geword.
’n Vyandige nasie het gekom, hulle oorweldig en alles vernietig. Almal is ontvoer om slawe te wees vir geslagte wat sou volg.
Jeremia word saam met hulle weggevoer, hy kry nie ’n ‘kom gratis uit die tronk’ kaartjie nie.
Eendag in ’n vreemde land sit hy by ’n rivier en hy skryf ’n boek wat in die Bybel is: Klaagliedere.
In die middel van hierdie boek, sien ons ’n Jeremia wat oud en vol skrape is van sy gehoorsaamheid aan God.
Lamentations 3:21-26 “Yet this I call to mind and therefore I have hope: Because of the Lord ’s great love we are not consumed, for his compassions never fail. They are new every morning; great is your faithfulness. I say to myself, “The Lord is my portion; therefore I will wait for him.” The Lord is good to those whose hope is in him, to the one who seeks him; it is good to wait quietly for the salvation of the Lord.” NIV
Na ’n leeftyd van slegte dinge, teleurstelling en mislukking kry hy dit steeds reg om ’n mens te wees wat kan bely: ‘Great is Thy faithfulness.’
Toe ek so twee weke gelede begin bid het vir vandag se diens, het hierdie boodskap by my opgekom. Om enduit gehoorsaam te wees, is nie maklik nie.
Daar is baie wat uitgeklim het in die verlede en bitter by die huis sit.
Ek wil maar eerder dom genoeg wees om aan te tree vir ‘n 2e en ‘n 3de en ‘n 4de rondte.
Ek wil maar soos Jeremia wees wat gehoorsaam is, al is dit al beloning wat ek kry.
Maar ten minste weet ek dat God my gebruik vir die doel waarvoor Hy my op aarde geplaas het.
Ek wil nie krities en bitter raak nie. Daar is genoeg sulke mense.
Ek wil maar eerder aantree as die Here nog uitdagings vir my het.
En een daarvan is ons bouprojek waarin ons betrokke is.
Van volgende week af gaan ons weer vir 2 weke bid en die Here vra om ons te lei in ons boufonds commitments.
Maklik is dit nie. Maar die Here soek gehoorsaamheid meer as ons offers.
Hy soek ons. Ons harte. Ons toewyding. Ons geloof in aksie. Ons beskikbaarheid.
